Πάνε 6-7 χρόνια που το ποδήλατο μπήκε ξανά στη ζωή μας. Ίσως πιο δυναμικά και από τότε που ήμασταν παιδιά. Φαίνεται και από τη συνδρομή του στη ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησε για μια βολτίτσα στην Αθήνα με κατάληξη στου Φιλοπάππου για μπύρες. Όταν έφτιαχνε ο καιρός, για εξόρμηση στη θάλασσα με μέγιστο προορισμό το Καβούρι. Δεν μας έφτανε. Βρήκαμε τον Θανασάρα που σκάρωνε ημερήσιες ποδηλατικές εκδρομές 100 -και πάνω- χιλιομέτρων. Μας άρεσε τόσο που θέλαμε κι άλλο. Ξεκινήσαμε με τον Σπυράκο να οργανώνουμε δικές μας ημερήσιες εκδρομές κομμένες και ραμμένες στα 'θέλω' μας. Έγινε κάτι σαν φαντασίωση το να πάρουμε τα ποδήλατα μας και να φτάσουμε μέχρι την άλλη άκρη της Ευρώπης. Ένα ενδιάμεσο βήμα για αυτή τη φαντασίωση είναι κάποια μικρότερη περιοδεία με το ποδήλατο. Σε αυτό το κείμενο θα αφηγηθώ την παρθενική -για μένα- ποδηλατική περιοδεία.
