Ξεκαθάρισμα λογαριασμών!!! Ο δολοφόνος επιστρέφει στο τόπο του εγκλήματος.

   Έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από τότε που έγραψα το τελευταίο μου κείμενο στο μπλόγκ. Έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και πραγματικά πως πέρασε αυτός ο χρόνος. Όπως περνάει πάντα, με τα όμορφα, τα άσχημα και τα μέτρια.
   Τα δάχτυλα μου τα αισθάνομαι πάνω στο πληκτρολόγιο, όπως αισθάνεται ο ποδοσφαιριστής τα πόδια του τη στιγμή που μπαίνει για τη πρώτη κανονική προπόνηση μετά από ρήξη χιαστών και μηνίσκου και αύριο είναι Κυριακή... Έχεις μια προπόνηση για να πείσεις το προπονητή ότι αύριο θα πάρεις τη θέση σου στην εντεκάδα. Δεν είναι κάποιο κρίσιμο μάτς, δεν είναι κάποιο μεγάλο ντέρμπι ούτε κάποιος τελικός. Είναι το παιχνίδι... Και θες να παίξεις. 

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών!!!

  Πριν από ένα χρόνο και κάτι μήνες, στο μοναδικό κομπαρσιλίκι της σεζόν που είχαμε προγραμματίσει, η χαρά μας κόπηκε πολύ νωρίς μιας και πριν ολοκληρώσουμε το 1/3 της ποδηλατάδας μας, ένα άτσαλα σκασμένο λάστιχο του Ράκου δεν επιδιορθώθηκε ποτέ, τουλάχιστον έγκαιρα, και έτσι γυρίσαμε από την Εύβοια πριν την ώρα μας. Σταθήκαμε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας μιας και  το συμβάν έλαβε χώρα στο λιμάνι των Νέων Στύρων οπότε δεν αντιμετωπίσαμε ακόμα περισσότερη ταλαιπωρία για να φιξάρουμε την επιστροφή μας. Η ερασιτεχνική αθλητική ομάδα Ζωή ...Ποδήλατο δεν αρέσκεται στο να αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και με τη βόλτα στη λίμνη Δόξα και επιστρέψαμε πριν την τελειώσουμε. Πήγαμε και την ξανακάναμε όπως έπρεπε. Σήμερα ήταν η σειρά της Εύβοιας.