«Τι θα κάνει ο κύριος στη κυρία;!»

   Ξημερώματα Κυριακής με βρίσκω να σουλατσάρω στη Κηφισιάς με κατεύθυνση προς... Κηφισιά!. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Είχα φύγει από Χαλάνδρι για επιστροφή στον εξωτικό Κολωνό, εδώ είναι το πρόβλημα. Η απώλεια προσανατολισμού μου, είναι μεγάλη και ύψωσε την εις τη «ν» -(απώλεια προσανατολισμού μου)^ν- , όταν έχει προηγηθεί ένα βράδυ Αστυκρεπάλαιας. Σταματάω καμιά 300ρια μέτρα από το σταθμό της Κηφισιάς, -Αφού πλέον έχω παρατηρήσει ότι κάνω πετάλι αντί να τσουλάω και τα κακόγουστα κτήρια του τέρατος αρχιτεκτονικής Λάμπη Γκοβού έχουν σταματήσει να κοσμούν τη λεωφόρο- και με μαλώνω σε έντονο ύφος.

Το -χαμένο- ραντεβού με την Πυθία στις 29 Φεβρουαρίου

  Ο ποδηλατικός νόμος του φετινού χειμώνα έχει πλέον εδραιωθεί για τα καλά. Της Δευτέρας, θα της γα$*%#( τη μάνα! Όλες οι δυνατές εκδρομές θα γίνουν Δευτέρα. Έτσι, για να την σπάμε στην ημερολογιακή ρουτίνα. Δεν πρέπει να είχαν περάσει 2 ημέρες από την επιστροφή μας από τον Περιοδεύων Θίασο και ήδη είχαμε σκεφτεί την επόμενη βόλτα. Το σήκωνε και η συγκυρία. Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου, την παραπανίσια ημέρα του δίσεκτου έτους, έπρεπε να πάμε στο μαντείο των Δελφών να πάρουμε τον χρησμό! Την ίδια ανάγκη με εμάς ένιωσε και ο Αλέκος κι έτσι έκανε την παρθενική του εμφάνιση σε τιτάνια ποδηλατάδα!