Βόλτα με τους rookies στο εξοχικό. (Ράκος edition)

   Δε ξέρω τι έχει σημασία να γράψω για αυτή τη βόλτα. Ίσως καλύτερα θα ήταν να διάβαζα ένα κείμενο από τα παιδιά, Νικόλα και Διονύση. Φταίει από την άλλη και ο Σταύρος που πλέον μου δένει τα χέρια κόμπο αφού το ότι γράφει με καλύπτει σε ποσοστό πάνω από 80%.

Μέσα από αυτή τη βόλτα νομίζω και εγώ και ο ψηλός ξανά γίναμε πάλι σχολιαρόπαιδα στις πρώτες μέρες του σχολικού έτους.

Βόλτα με τους rookies στο εξοχικό...

  Έντονη ποδηλατική δραστηριότητα λίγο πριν το 2016 αποτελέσει παρελθόν. Πριν -καλά καλά- καταλαγιάσουν τα κρυοπαγήματα από τα τελευταία κατορθώματα στην προσπάθεια μας να επισκεφθούμε τη λίμνη Δόξα, η ερασιτεχνική αθλητική ομάδα Ζωή... Ποδήλατο βρίσκεται και πάλι στο δρόμο για μία ακόμα εμπειρία. Αυτή τη φορά η ομάδα δεν αποτελείται από τους συνήθεις ύποπτους. Αυτή τη φορά η ομάδα αποτελείται από 4 παίχτες. Οι 2 είναι πρωτοεμφανιζόμενοι στο παιχνίδι. Θα τους βάλουμε στο κλίμα με μία επίσκεψη στο 'εξοχικό'. Την Αίγινα δηλαδή.

Η εορταστική τελετή για την 21η (?) Δεκεμβρίου

  Αυτή τη φορά δεν χρειαζόταν να είναι Δευτέρα. Άλλωστε και η Δευτέρα είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες για εμάς. Δεν είναι η ...Κυριακή της ερασιτεχνικής αθλητικής ομάδας Ζωή... Ποδήλατο. Αυτή τη φορά σημασία είχε η ημερομηνία. Ότι μέρα και να ήταν. 21 Δεκέμβρη. Το χειμερινό ηλιοστάσιο. Η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα του έτους. Από αύριο, η μέρα όλο και θα μεγαλώνει. Αυτό -για εμάς- αποτελεί χαρμόσυνο νέο. Σε τέτοιο βαθμό που το γιορτάζουμε. Πέρσι είμασταν οι Αρχαίοι Χασομέριοι και αποχαιρετήσαμε την 21η Δεκέμβρη από την Αίγινα. Φέτος; Ας το πάρουμε από την αρχή...

Αποστολή 19/11: Το απόλυτο ποδηλατικό κομπαρσιλίκι (Ράκος edition)

   Τετάρτη βράδυ στα μισά του Νοέμβρη. Βρίσκομαι στη πόλη Cienfuegos. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι μετά από μια γεμάτη μέρα σουλάτσου σε μια καινούρια πάλι για εμάς, γειτονιά, πόλη, μέρος… . Το μυαλό μου και η ψυχή μου βασανίζονται από τις 100 φωτιές που έχουν ανάψει μέσα μου.