Χαρούμενη χρυσή Πρωτομαγιά

    Πεσμένος από άποψη άρθρων θα μας αφήσει ο Απρίλης. Πεσμένη και η ποδηλατική δραστηριότητα στη καθημερινότητα. Διαφορετικές υποχρεώσεις, αλλαγμένα ωράρια -πλέον δεν είμαι part-time-, βαρβαρα πρωινά ξυπνήματα και ζόρικα μεσημεριανά τελειώματα. Όλα τα παραπάνω όμως αποτελούν απλά δικαιολογίες. 

    Όταν θες να κάνεις κάτι βρίσκεις το χρόνο για να το κάνεις και η αλήθεια για μένα είναι ότι αυτό το καιρό δεν είχα πολύ όρεξη για ποδήλατο. Θα με έχει επηρεάσει μάλλον όλο αυτό το προεκλογικό παραλήρημα και η ενδεχόμενη είσοδος στη βουλή της ευρύτερης "δημοκρατικής" φιλοναζιστικής συμμορίας. Θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα να έχει χάσει κάποιος τη μνήμη του σε τέτοιο σημείο ώστε να μη καταλογίζει το ότι είναι έτοιμος να ρίξει φασόλι σε ανθρώπους που επευφημούν ιδεολογία, ίδια με αυτή που είχαν πριν από 60 χρόνια οι φονιάδες των παππούδων μας.

   Είναι εντελώς φοβικό και παράλογο να σκιάζεσαι -που λένε και στο χωριό μου- να συγκρουστείς ,ο ίδιος, θεσμικά με το σύστημα και τη δουλειά να την αναθέτεις σε επαγγελματίες του είδους. Από την άλλη έχουμε ξανα πει, ότι γουστάρει ο καθένας, αυτό που μας χαρακτηρίζει άλλωστε είναι οι πράξεις μας.

    Έχει φοβερό παραβολισμό το εξής... φανταστείτε τη ψυχή σας σαν ποδήλατο και τη ζωή σας σαν δρόμο, και παραλληλίστε τα με τη πραγματικότητα, δηλαδή, ως ψυχή ορίζουμε το σύστημα άνθρωπος-ποδήλατο και ως ζωή το δρόμο. Στη ζωή κάποια πράγματα μας έρχονται εύκολα, αλλά δύσκολα, άλλα αιφνιδιαστικά, άλλα απροσδόκητα, άλλα ευχάριστα, άλλα δυσάρεστα, τέλος πάντων έρχονται  με διάφορους τρόπους. Με ότι τρόπο και να έρθουν σίγουρα δίνουν το καθένα το δικό του ερέθισμα στη ψυχή και αυτή αντιδρά ανάλογα.    Έτσι είναι και στη πραγματικότητα, όταν κάνεις ποδήλατο ο δρόμος δεν είναι πάντα ίδιος, άλλες φορές άσφαλτος σε πρότυπα formula 1, άλλες φορές -τις περισσότερες δηλαδή- απίστευτες λακκούβες και μπαλώματα λες και είναι βομβαρδισμένος αεροδιάδρομος στο ιράκ, άλλες φορές είναι ίσιος, άλλες, ανηφορικός και μετά σίγουρα κατηφορικός. 

     Μια διαδρομή με το ποδήλατο είναι βαρετή όταν είναι μονότονη όπως και η ζωή. Μια διαδρομή με το ποδήλατο είναι διασκεδαστική, ανέμελη όταν είναι κατηφορική όπως και η ζωή, όταν σου έρχεται εύκολα. Μια διαδρομή με το ποδήλατο είναι κουραστική όταν είναι ανηφορική, ακριβώς όπως και η ζωή, όταν σου βγαίνει από τη μύτη. Τις μικρές βασικές λεπτομέρειες μιας διαδρομής με το ποδήλατο της καθορίζει και η ποιότητα του δρόμου. Αλλιώς θα κατέβεις μια κατηφόρα σκέτη πίσσα και αλλιώς μια κατηφόρα γεμάτη πέτρες -κάντε τους υπόλοιπους συνδυασμούς και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα, όπως θα έλεγε ένας μαθηματικός, ομοίως και για τα υπόλοιπα παραδείγματα- . Τις μικρές βασικές λεπτομέρειες της ζωής τις καθορίζουν οι άνθρωποι γύρω μας, άλλες φορές μας στηρίζουν, άλλες φορές αδιαφορούν, άλλες μας κάνουν ευτυχισμένους και άλλες πάλι δυστυχισμένους και οι ρόλοι συνεχώς να αλλάζουν, κάποιος που μας πούλησε παλιά βρίσκεται δίπλα μας τώρα και κάποιος που είχαμε προσδοκίες σφυρίζει αδιάφορα... και...και... ο μαθηματικός λέει: ομοίως και για τα υπόλοιπα παραδείγματα. Το σίγουρο είναι ότι οι πιο όμορφες διαδρομές είναι οι δύσκολες, δύσκολο όμως είναι να διαλέξεις τις δύσκολες διαδρομές όταν προβάλουν οι εύκολες. Το σίγουρο επίσης είναι ότι με εύκολες "διαδρομές" δεν πας πολύ μακριά.
     Όλα χρειάζονται, η ζωή χρειάζεται την ίσια δημοσιά της για να ισορροπεί και να ξεκουράζεται η ψυχή, θέλει την κατηφόρα της για να παλιμπεδίζει και να γίνεται πάλι παιδική... η ψυχή, και πρέπει να υπάρχει και η ανηφόρα της για να δυναμώνει και να εκπαιδεύει την αυτοπειθαρχία της, η... ψυχή. Υπάρχει η ποδηλατική ένταση στους δρόμους της πόλης αλλά υπάρχει και το χαλαρό πετάλι του σουλατσαρίσματος στας θάλασσας και στας εξοχάς γενικότερα, -στην Αθήνα σαν εξοχή βέβαια μπορείς να ορίσεις και τη διαδρομή από το Πεζόδρομο της Ερμού χαμηλά, μέχρι πάνω το λόφο του Φιλοπάππου-.
     Το ποδήλατο και η ζωή θέλουν προσοχή και όχι φόβο.

Σκύλος κάτοικος Πλάκας... του έρχονται εύκολα

Κωστής μετανάστης από Αλβανία... του έρχονται δύσκολα

                            
                                   Ο Κουκουλοφόρος του Μοριά... δείχνει το δρόμο

 

                              Το πιο φρέσκο ανέκδοτο με Chuck Norris

Υ.Γ. Σήμερα έχει τα γενέθλιά της ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ αφού καταφέρνει τα τελευταία 19 χρόνια να βρίσκεται μέσα στη επικαιρότητα της ζωής μου και να με ανέχεται για αυτήν!χαχα Χρόνια καλά Georgia και να βγούνε πολλά!

Υ.Γ.3 Θυμάστε κάτι εκφράσεις που παίζανε βασισμένες στο λογοπαίγνιο και τη ζωή... του τύπου "Η Ζωή είναι ωραία... αλλά τα έχει με άλλον" κτλ...;! Αν ναι προσθέστε στα σχόλια τίποτα να θυμηθούμε καλύτερα.

Υ.Γ.4 Θα κλείσω με αγαπημένο μου τραγούδι