Ήταν Σάββατο βράδυ. Άραζα με παρεάκι στο νέο στέκι στον Κορυδαλλό. Το νέο στέκι είναι το Παράταιρο. Ένα καφενείο που λειτουργεί με τη μορφή αστικού συνεταιρισμού με κοινωνικό σκοπό για αλληλέγγυα οικονομία. Το αποτέλεσμα για τον πελάτη είναι ότι μπορεί να απολαμβάνει ποιοτικό αλκοόλ και ωραία μεζεδάκια σε λογικές τιμές. Δεν υπάρχει το αφεντικό που αρμέγει από παντού τους υπαλλήλους του προκειμένου να έχει το μέγιστο δυνατό κέρδος. Να το επισκεφτείτε! Κλείνει η παρένθεση για το νέο στέκι. Όπως τα πίνω λοιπόν, εισερχόμενη κλήση από Θωμά. Όταν καλεί ο Θωμάς, έχει πάντα μια καλή πρόταση! Κυριακή πρωί ποδηλατάδα στη Σαλαμίνα όπου και θα συναντήσουμε ένα παρεάκι του σε κάποιο ταβερνάκι! Όνειρο! Πάμε λοιπόν.
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε εξαρτημένοι από τις τράπεζες και τα ΑΤΜ...
Το 'Πάραλος ΙΙ' είναι το υπερπολυτελές βαπόρι που με 0.90 ευρώ θα μας πάει στο νησί...
Μαζί και τα οχήματα μας χωρίς έξτρα χρέωση...
Η πρώτη επίσκεψη σε κατάστρωμα για το 2013 είναι γεγονός. Είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση...
Μετά από ένα εξαντλητικό ταξίδι 5 λεπτών, η Σαλαμύκονος είναι μπροστά μας. Στο ναύσταθμο Σαλαμίνας το Πολεμικό Ναυτικό είναι όπως πάντα σε κατάσταση ετοιμότητας (μάλλον!!!!)
Φτάνοντας στο νησί μιλάμε με το παρέακι και δίνουμε ραντεβού στα εξωτικά Σελήνια. Τα χιλιόμετρα που είχαμε να κάνουμε μέχρι εκεί δεν ήταν και πολλά και εγώ ήμουν λίγο επιφυλακτικός για το πόσο όμορφο θα είναι το τοπίο μιας και τα Σελήνια είναι στην πλευρά της Σαλαμίνας που βλέπει Πέραμα - Ψυτάλλεια - Πειραιά. Μόλις βρεθήκαμε στο meeting point εξεπλάγην ευχάριστα γιατί το μέρος ήταν μια χαρά. Αξίζει να σημειώσω ότι φτάσαμε πρώτοι με τα ποδήλατα και περιμέναμε το παρεάκι που ερχόταν με αυτοκίνητο!
Εδώ είναι το meeting point και πάνω στα βράχια το ταβερνάκι όπου και θα αράξουμε. Εκπληκτικό!
Παρκάρουμε τα οχήματα και πάμε να βολευτούμε...
Μετά από λίγο έφτασε και το παρεάκι. Δεν ήξερα τίποτα για το ποιούς θα συναντήσουμε. Όταν αντίκρυσα λοιπόν ένα ζευγάρι 50ρηδων και τη -μικρότερη από αυτούς αλλά μεγαλύτερη από εμάς- φίλη τους, σκέφτηκα μακάρι να πάνε όλα καλά και να μπορέσουμε να κάνουμε ωραία παρέα με τα παιδιά. Δεν κάνουμε και κάθε μέρα παρέα με ανθρώπους που είναι κοντά στην ηλικία των γονιών μας. Τελικά, είχα να κάνω με θεούς. Φοβεροί άνθρωποι, υπέροχη παρέα. Συζητήσαμε για πάρα πολλά πράγματα κυρίως όμως για πολιτικά. Και οι 3 ήταν άνθρωποι με πολιτική άποψη, μορφωμένοι και ενημερωμένοι. Ήταν μεγάλα τα διαστήματα που απλά άκουγα και έβαζα πληροφορίες στο κεφάλι μου. Παράλληλα, η μία μπύρα έφερνε την άλλη και το ένα καραφάκι το επόμενο. Είχα απορροφηθεί τόσο που δεν έβγαλα μια φώτο από την όλη κατάσταση. Τελικά μας πήρε η νύχτα, οι ποσότητες αλκοόλ στο αίμα μας ήταν αρκετά πάνω από τα προβλεπόμενα αλλά όταν είσαι ποδηλάτης, δεν έχεις να σκέφτεσαι το αλκοτέστ παρά μόνο να μην πέσεις πάνω σε κάνα δέντρο!! Και να ακολουθήσεις το σωστό δρόμο...
Σαν έμπειροι που είμαστε, ούτε σε δέντρο πέσαμε, ούτε το δρόμο χάσαμε...
Επιβιβαστήκαμε στο ferry της επιστροφής, φτάσαμε στο Πέραμα και με αξιοζήλευτη γαλήνη καταπίναμε τα χιλιόμετρα μέχρι να γυρίσουμε ο καθένας στη βάση του. Εξαιρετική βόλτα. Θα ξαναγίνει σίγουρα. Η Κυριακή έσβηνε αργά μετά από μία γεμάτη μέρα. Ακολουθεί η Καθαρή Δευτέρα για την οποία έχω κανονίσει να πάω για πεζοπορεία στο βουνό! Το αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό στέκι Κορυδαλλού Pasamontana έχει οργανώσει πεζοπορεία στη βόρεια πλευρά του όρους Αιγάλεω. Προορισμός ήταν το σημείο όπου εκτελέστηκε ο Ν. Πλουμπίδης. Εκέι θα κάναμε το διάλειμμα μας. Θα μαθαίναμε 5 πράγματα ιστορικά για τον Πλουμπίδη και θα είχαμε και την ευκαιρία να δούμε το βιασμό του βουνού και του δάσους για να περάσει ο σιδηρόδρομος της ανάπτυξης της Cosco. Όλα αυτά αφού θα είχαμε περπατήσει για ώρα μέσα σε παρθένα φύση. Οι συμμετοχές ήταν αρκετές. Νέοι, οικογένειες, σκυλιά όλοι μαζί ξεκινήσαμε από την πλατεία που συναντηθήκαμε στο Σχιστό Κορυδαλλού και μετά από ελάχιστο περπάτημα είμασταν ήδη στο δάσος και τα μονοπάτια του βουνού.
Σαν σχολική εκδρομή!
Το ελληνικό κατόρθωμα από ψηλά. Δισεκατομμύρια τόνοι τσιμέντου έχουν στουμπώσει ασφυκτικά το λεκανοπέδιο Αττικής.
Καθώς συνεχίζαμε την πορεία μας, σιγά σιγά εγκαταλείπαμε το τοπίο του λεκανοπεδίου. Στρεφόμασταν προς Χαϊδάρι, Ασπρόπυργο για να καταλήξουμε στη θέα του Σαρωνικού και της Σαλαμίνας.
Αριστερά ένα κομμάτι της Σαλαμίνας. Στη μέση ο Σαρωνικός. Δεξιά ο Ασπρόπυργος, η Ελευσίνα, τα Μεγαρα και πάει λέγοντας...
Το μνημείο στο σημείο που εκτελέστηκε ο Ν. Πλουμπίδης
Πανό
του Συλλόγου Εκπαιδευτικών
Κερατσινίου-Δραπετσώνας "Νίκος Πλουμπίδης"
Η άνοιξη έχει αρχίσει να γεμίζει χρώματα τη φύση...
Έτοιμοι για το διάλειμμα μας μέσα στη φύση. Τσίπουρα, λαγάνες, ταραμάδες και τα σχετικά!
Ο καλύτερος της παρέας!
Σημάδια ανάπτυξης μέσα στο δάσος...
Λίγο τσιμέντο να σπάει η πρασινάδα...
Αφού αράξαμε για κάποιες ώρες, έφτασε η ώρα της αναχώρησης. Θα επιστρέφαμε από άλλη διαδρομή για να δούμε και άλλα τοπία αλλά και για να αφήσουμε κάποιους στη μονή Δαφνίου για να φύγουν με αυτοκίνητα.
Ξεκινήσαμε με λίγο γκρίζο τοπίο. Η θεόρατη γέφυρα πάνω από τη λεωφόρο Αθηνών...
Ένα από τα δεκάδες πανέμορφα φυτά που πετύχαμε στην πορεία μας...
Πολλά μονοπάτια τα οποία προσφέρονται και για ποδήλατο...
Δέντρο που χτυπήθηκε από κεραυνό...
Στάση στην πλατεία της μονής Δαφνίου. Η συνέχεια θα είναι δυσκολότερη γιατί απλά δεν γνωρίζουμε κάποιο μονοπάτι για να γυρίσουμε!!!
Όχι ότι χαμπαριάζουμε όμως να κάνουμε τα αγριοκάτσικα και να πάμε από τα κατσάβραχα!!!
Το κοπάδι σκαρφαλώνει την πλαγιά...
Μόλις πιάσαμε ίσιωμα και μονοπάτι, απαραίτητη στάση για ανασυγκρότηση...
Και σηματοδότηση...
Μ' αυτά και μ' αυτά φτάσαμε πίσω στο σημείο απ' όπου ξεκινήσαμε. Ήταν μια πολύ ωραία εκδρομή με περίπατο και άραγμα μέσα στη φύση. Μάθαμε και λίγο ιστορία. Είδαμε και τα κατορθώματα της Cosco. Ελπίζω να χόρτασε το μάτι σας τοπίο. Άντε και στα καλύτερα!!!
Υ.Γ: Ελενάρα μου να ζήσεις!!!!!!
Υ.Γ 1: Για όσους έχουν αντιληφθεί τον πόλεμο και μάχονται καθημερινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου