Με αεροπλάνα και βαπόρια...

   

   Με αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς. Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό από τα δύο ταξίδια που έκανα μέσα στον Απρίλη.
Βρέθηκα στη Γαλλία και στη πόλη της σαμπάνιας και των ατελείωτων αμπελώνων, τη πόλη της Reims. Για λίγες μέρες, στο πιο διάσιμο προορισμό για μήνα του μέλιτος, στη πόλη με τις περισσότερες προτιμήσεις για δώρο 3ήμερο ταξίδι, από τα τηλεπαιχνίδια της δεκαετίας του '90. Στη πόλη του φωτός, κατά κόσμο και ως Παρίσι. 
   Οι φωτογραφίες, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση τουριστικό οδηγό για καμία από τις δύο πόλεις. Η μοναχικότητα είναι το συναίσθημα που επικρατούσε μέσα μου πριν φύγω αλλά και εκείνες τις μέρες. Αυτό αποτυπώθηκε μέσω του φακού, σε μια πιο ευρωπαϊκή διάσταση αν θέλετε. Champions League μοναχικότητας, έπαιξα στο Παρίσι που πήγαινα πρώτη φορά. Για τρεις μέρες ήμουν εντελώς μόνος μου και πραγματικά είχε πολύ πλάκα και γούστο.
   Είχα μερικά χρόνια να τσιμπήσω αεροπλανάκι να δω το κόσμο από ψηλά και να προσγειωθώ σε μια νέα κατάσταση για μένα, μέσα στην εκεί υπάρχουσα καθημερινότητα.

5 νάνοι στο ΙΣ "Ηλιόχαρη"

    Η Συνέχεια ήταν εξίσου συναρπαστική, αφού αν στη παρέα σου υπάρχει skipper και στη Καλαμάτα βρίσκεται ο κυρ Τάκης να σου κάνει πάσα μισοτιμής την «Ηλιόχαρη», τότε 5 άτομα για 5 μέρες, all inclusive, με 176 γιούργια έκαστος, μπορούν να τη δουν, Μαγγελάνοι, Κολόμβοι (γαμώ τη περιέργειά του), πειρατές, χομπίστες ιστιοπλόοι και να νιώσουν στο πετσί τους, λίγο από την αρμύρα της θάλασσας, λίγο από τους στοίχους του Καββαδία!. Ήταν οι μέρες του πάσχα που μας βρήκαν από τη Καλαμάτα στη Μεθώνη, μετά λίγο από Φοινικούντα, ένα πέρασμα στη Πύλο κυνηγώντας μια φωτογραφία με τον Αντώνη που μας άφησε για το γυναικοχώρι. Τέλος τα παϊδάκια από το αρνί τα ψήσαμε στη παραλία της Κορώνης.

   Το πάσχα για τους χριστιανούς είναι ίσως η πιο μυσταγωγική γιορτή. Δεν έχω πολλές φωτογραφίες από το σκάφος, αφού πρώτη φορά ζούσα τέτοια εμπειρία, και ήθελα τις αισθήσεις μου προσηλωμένες. Έχω ζήσει όμως σχεδόν 29 πάσχα στο χωριό μου και γνωρίζω τι γίνεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο επεισόδιο, μετά από τόσες επαναλήψεις. Έτσι αυτές τις μέρες είχα την άνεση να εκμεταλλευτώ τη περίσταση του όλου σκηνικού βγάζοντας κάποιες λαογραφικές εικόνες, προσώπων και στιγμών. Φυσικά και landscape.

 

 

  

Οι επόμενες είναι by John.P

the end...

   Τα ταξίδια νομίζω είναι σαν τη σοκολάτα και τις τηγανιτές πατάτες. Αρέσουν αν όχι σε όλους, στη συντριπτική πλειοψηφία σίγουρα. 

   Ταξίδια δεν κάνουμε μόνο με αεροπλάνα, βαπόρια, τρένα και αυτοκίνητα... κάνουμε και με ποδήλατα!

   Ταξίδια μπορούμε να κάνουμε και από τη καρέκλα που καθόμαστε ακόμα και από το κρεβάτι που κοιμόμαστε. Δεν σου έχει τύχει ποτέ να μη θες να σηκωθείς ή να μη θες να ξυπνήσεις;!

   Φαντασία να υπάρχει και γούστο.