"The Majestic 11"

   Πέμπτη 22/12/2022 και ο Σπυράκος σκάει στην ομαδική με πρόταση φωτιά. Να γίνει το ποδηλατικό κλείσιμο της χρονιάς 2022 με εκδρομή στον Αργοσαρωνικό και συγκεκριμένα στην γειτονική Αίγινα. Ένα νησί που μπορεί κάλλιστα να μετονομαστεί και σε “Ζωή Ποδήλατο” , μιας και είναι ενα νησί που η ομάδα το έχει φάει με το κουτάλι. Ενα νησί που πλέον ο φίλος μας ο Σταυράκος το κάνει μία φορά την βδομάδα γύρω γύρω να μορφώσει λίγο τους τουρίστες τι εστί ποδηλατική αναψυχή ( ψάξτε λίγο Flat Tyres μπας και ξεστραβωθείτε και εσεις ) .  Εγώ δυστυχώς όμως με τούτα και με κείνα δεν έχω καταφέρει να το σουλατσάρω. Μιά ο κόβιντ, μια κάτι τουρίστες που μας γλεντίσαν με τον Σταυράκο πρωί πρωί με ακύρωση , μια το γεγονός οτι η καθημερινότητα μας έχει κάνει να βάλουμε τα ποδήλατα στην ακινησία...γενικά άσ' τα να πάνε η κατάσταση. Είναι η ευκαρία μου λοιπόν. 

Προτεινόμενη ημερομηνία Τρίτη 27/12 . Λιγο η γκρίνια του ψηλού ότι ξεκινάει φυσικοθεραπείες, λίγο οι δουλειές των περισσοτέρων , καταλήγουμε να κλειδώσουμε την Δευτέρα 26/12 . Ωραίο πλάνο για να χάσεις τις θερμίδες και να αποβάλεις τις τοξίνες απο την Χριστουγενιάτικη μασαμπούκα και τα ξύδια. Ο τρελός ο Χατζάκος κατευθείαν δηλώνει συμμετοχή , Σταυράκος διστακτικός μιας και τραβάει το λούκι του με τον τραχανοπλαγιά του και εγώ απο την άλλη ψημένος να εκπληρώσω αυτό το ονειρικό σουλάτσο και να βγάλω ξανά τον Τζίτζικα βόλτα. Δηλώνω συμμετοχή και αμέσως ο ψηλός παίρνει θάρρος . “ Να τα μας … “ γράφει και συνεχίζει “ ...δώσε μια φάπα στον αδερφό σου να τοποθετηθεί ! “ . Ο Θοδωρής είναι εκτός στρατοπέδου με εορταστική άδεια ( απορώ απο τι του δώσαν άδεια, πρέπει να έχει κούραση το να φτιάχνεις πατημένο κρουσάν και φρέντο εσπρέσσο ), κάτι που κάνει ακόμα πιο δυνατή την πιθανότητα απαρτίας. Με τα πολλά δηλώνει και αυτός με την σειρά του συμμετοχή , τσουπ και ο Αλέκος δίνει το παρόν , και ξαφνικά έχουμε ποδηλατική απαρτία . Όλα τα μέλη της ομάδας έτοιμα για να σαρώσουν τον Αργοσαρωνικό! 

    Οι μέρες περνάνε και φτάνουμε στην Κυριακή. Ανταλλάζουμε τις ευχές και ξεκινάμε λίγο τα διαδικαστικά . Καιρός ανοιξιάτικος , λιακάδα , αέρας στα τάρταρα και το θερμόμετρο στους 16 βαθμούς. Στα ευχάριστα έρχετε και η συμμετοχή της Ίριδας για πρώτη φορά σε βόλτα χιλιομέτρων, καθώς και της Κρυσταλλένιας. Ξαφνικά οι 6 μας γίναμε 8 , και ο ενθουσιασμός ανεβαίνει για εκδρομή με ποδηλατική παρέα φωτιά! Ξεκινάει λίγο το πίρι πίρι ότι 9:15 φεύγει το καράβι και να είμαστε λιμάνι στις 9:00 , και “ κανονίστε να αργήσετε μαλακισμένα και να χάσετε το πλοίο“ απο τον ψηλό , “ να πάρετε γκαφέρ να δέσετε τα @@ σας “ απο τον Σπυράκο , “ προσοχή στα ξύδια το βράδυ “ από τον Αλέκο , κλασικά πράγματα. Κλείνει η κουβέντα και το επόμενο ραντεβού είναι στην Ε8 .

   Ξημερώνει Δευτέρα λοιπόν. Κλασσικές πρωινές στιγμές χουχουλιάσματος και σηκωνόμαστε 7:40 με την ψυχή στο στόμα και σχετικά άυπνοι μιας και κοιμηθήκαμε στις 2:00. Με τα πολλά, 8:27 είμαστε στο μετρό . Σταθμός Ηλιούπολης , μετάφραση ; 16 στάσεις για Πειραιά και μια αλλαγή στο Σύνταγμα για μπλέ γραμμή. Χρόνος ; 30 λεπτά στα πολύ βαριά . Πιθανότητα να χάσουμε το καράβι; 95% . Και να σου μικρή αναμονή στην αλλαγή και δώσ' του να μας γλεντάει ο οδηγός της μπλε γραμμής με κάτι φρεναρίσματα μέσα στις σύραγγες και ανεξήγητα μεγάλες αναμονές στους σταθμούς, η ώρα 9:02 και εμείς ; 4 στάσεις μακριά απο τον Πειραιά . Πιθανότητα να χάσουμε το πλοίο ; 98,9% . Κάπου εκεί μάλλον έκανε την δουλίτσα του ο πρωινός καφές του οδηγού και κάπως συνέρχεται απο το οδηγικό μούδιασμα και βάζει τα γκάζια και σκάμε Πειραιά 9:09 . Δεν ξέρω αν εχετε νιώσει να πρέπει να ανεβείτε τρέχοντας με ποδήλατο φορτωμένο στην πλάτη τις σκάλες του μετρό , και χωρίς καλά καλά να έχετε ξυπνήσει άλλα θα σας το περιγράψω με μία λέξη : ΟΧΙ ! Δώστου λοιπόν τρεχάλα και πετάλι και με τα πολλά φτάνουμε στην Ε8 , 3 λεπτά πριν την αναχώρηση. Ο καπετάνιος φωνάζει απο το κατάστρωμα να μπούμε χωρίς εισητίρια , εμείς προλάβαμε και βγάλαμε όμως. Ουφ...είμαστε πλέον μέσα στο καράβι και η ψυχούλα μας ήρθε στην θέση της. Μέσα στο γκαραζ του πλοίου η έκπληξη που μας περιμένει είναι ακόμα μεγαλύτερη. Επιπλέον συμμετοχές Ζιόγας, Εβίτα και ο Τζόνι , σύνολο ομάδας  11 άτομα. Πρώτη φορά τέτοια συμμετοχή! Ο ενθουσιασμός έχει χτυπήσει ταβάνι και οι μαλακίες στο κατάστρωμα πανε σύννεφο μέχρι να φτάσουμε Αίγινα. 

   Φτάνουμε με τα πολλά στο νησί. Απόβαση κανονική ! ‘Εντεκα ποδήλατα , έντεκα άτομα μέσα στην καύλα να φάμε ήλιο και χιλιόμετρα. Στάση για φαγήτο και καφεδάκια και ξεκινάμε όλο τρέλα και χαρά.

   Τα πρώτα χιλιόμετρα είναι ότι πρέπει για ζέσταμα, ατελείωτο ισιάδι και κατηφόρες δίπλα στο κύμα. Ο ήλιος έχει βάλει τα ωραία του και μας κάνει φοβερή παρέα. Όλα είναι ιδανικά! Σουλάτσο κανονικό ! Ποδηλατικά πηγαδάκια ολούθε και απο παντού ένα χαχανιτό και μια ανεμελειά . Σαν μικρά παιδιά κάναμε δίπλα στην θάλασσα πάνω στα ποδηλατάκια μας. Με καλημέρες και χρόνια πολλά στους περαστικούς , με γέλιο και σαχλαμάρες φάγαμε τα πρώτα 12 χιλιομετράκια και πλησιάζαμε στο μοναδικό δύσκολο κομμάτι της διαδρομής. Περάσαμε και απο τον χωματόδρομο μας να παίξει και ο Ζιόγας λιγάκι αλλα και να ζορίσουμε Σπυράκο , Θοδωρή με τα κουρσάκια. Αααα ρε Σταύρο πόσα ξέρεις; Δεν μασάνε μια τα Megisto!

   Ξεκινάμε λοιπόν ανάβαση προς τον ναο της Αφαίας. Ψέματα δεν θα σας πω , μου βγήκε λίγο η γλώσσα ( είχα να κάνω σοβαρό πετάλι κανα χρόνο τώρα με αυτα και με αυτα ) . Ο καθείς στο τέμπο του και τσουκου τσουκου μάνα μου φτάσαμε Αφαία . Μαγεία ο ναός ! 

 

   Απο εκει πάνω ξεκινάει ο ποδηλατικός παράδεισος της ατελείωτης κατηφόρας μέχρι να πέσουμε στην Αγία Μαρίνα. Εκεί μας περιμένει μια παραλία μαγική , άδεια πλέον απο τις τουριστικές αηδίες του καλοκαιριού ( ξαπλώστρες , βαβούρα , κλπ. ) . Έχουμε εφοδιαστεί με μπυράκια και ψιψιψόνια απο το μοναδικό ανοιχτό σουπερ μαρκετ της περιοχής και είμαστε έτοιμοι για άραγμα πολυτελείας. Οι πιο σκληροί τις παρέας βάζουν μαγιό και δεν διστάζουν να ρίξουν μια βουτιά στα δροσερά νερά του Αργοσαρωνικού. Οι υπόλοιποι με τις μπύρες και τα τσιγάρα επ' ώμου , λιάζουμε τα κορμάκια μας στον χειμωνιάτικο ήλιο. 

   Μετά απο ένα δύωρο ψυχικής ανάτασης και μιας μικρής σιέστας για μερικούς (συμπεριλαμβανομένης της αρχοντιάς μου εννοείται ! ) ξεκινάμε για τα τελευταία χιλιόμετρα της εκδρομής και με στόχο το γεύμα του πρωταθλητή στο λιμάνι της Αιγίνης. Τα πρώτα χιλιόμετρα είναι ανηφοριά... Ωχ αμααααν... Τα πόδια ακόμα μουδιασμένα και βαριά , απο το άραγμα και τον ύπνο. Σαν σφαλιάρα μέσα στον βαθύ λήθαργο έρχετε η πρώτη ανηφόρα να μας φέρει στα ίσια μας. Ο Ζιόγας μας γλεντάει και εξαφανίζεται απο το οπτικό μας πεδίο πολύ γρήγορα , με την Εβίτα μάχημη να τον ακολουθεί. Λίγο πιο πίσω εγώ με Χατζή , Κρυσταλλένια και Τζόνι να παλεύουμε με τους δαίμονες και ακολοθούν και οι υπόλοιποι. Η διαδρομή έχει τη δομή του λεγόμενου  “Roller Coaster“ , ανηφόρα-κατηφόρα και δώστου πάλι απο την αρχή. Εεε μην μακρηγορώ πετάλι στο πετάλι , ανάσα στην ανάσα , αναστεναγμός στον αναστεναγμό φτάνουμε στο σημείο μηδέν των τελευταίων χιλιομέτρων. Απο δω και πέρα κατηφόρααααααα!!! Τα παιδία παίζει εν ολίγης. Και αφού ο Σπυράκος γλύτωσε την μετωπική με ένα πούλμαν και μας φύσηξε για τα καλα το αεράκι φτάσαμε λιμάνι. Ώρα για φαγητό αγαπητοί αναγνώστες μου. Φάτε μάτια ψάρια λοιπόν, μια παρέα μερακλήδες με τα πιτόγυρα τους και τις μπύρες τους , γεμάτη ενθουσιασμό και κούραση .

 

   Τα επόμενα βήματα ρομποτικά. Σβέλτη στάση στο τοπικό μαγαζάκι για εφοδιασμό με τα  καλύτερα αναμνηστικά απο το νησί : φυστικοβούτυρα , πραλίνες και φυστίκια Αιγίνης και απο 'κει τρέχοντας να προλάβουμε το βαπόρι για Πειραιά. Στο κατάστρωμα λοιπόν ξανά μετά απο μια εκδομή γεμάτη όμορφες στιγμές , χαμόγελα , λαχάνιασματα, ηλιοθεραπεία , μπάνιο , μπύρα , φαγητό και ότι καλό λαχταρούσε η ψυχούλα μας για να κλείσουμε όμορφα αυτό τον χρόνο. Ο ουρανός μας κερνάει ένα φανταστικό αντίο φωτισμένος με τα πανέμορφα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και εμείς του ανταποδίδουμε τον χαιρετισμό με ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά ( εεε και με μερικά χασμουρητά αλλα ντααααξει δεν τα είδε ) . 

   Πρωτού να ολοκληρώσουμε τον απολογισμό της μέρας φτάσαμε Πειραιά... τα χαμόγελα δεν έχουν σβήσει απο το πρόσωπο μας και εκτιμώ πως θα αργήσει να συμβεί αυτό. Χαιρετούρες και ευχές και ο καθένας παίρνει τον δρόμο της επιστροφής. Ευχές λοιπόν για να έρθει ένας χρόνος γεμάτος απο τέτοιες εκδρομές και όμορφες στιγμές τόσο για εμάς αλλά και για όποιον δεν διστάσει να μας ακολουθήσει. 

Ευτυχισμένος ο Καινούριος χρόνος και πολλά φιλιά απο τους “ Υπέροχους 11 “ .

 

 Υ.Γ.1 : Όσο καιρό και να έχουμε να καβαλήσουμε τα ποδήλατα μας , αυτά θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένουν καρτερικά , έτοιμα να μας γεμίσουν αθωότητα και ξεγνοιασιά . Να μας θυμίσουν πως υπήρξαμε και συνεχίζουμε να είμαστε παιδιά! 

Υ.Γ.2 : Ξύπνα κόσμε... είμαστε εικόνα απο το μέλλον!

Υ.Γ.3 : Να ευχηθώ καλή αρχή στα καινούρια μέλη της ομάδας , Ίριδα και Κρυσταλλένια που δείξαν σήμερα πόσο τσαγανό και θέληση έχουν να ακολουθήσουν σε αυτές τις τρέλες. Μπράβο κορίτσα, πάμε και στα επόμενα!

Υ.Γ.4 : Νιώθω ευγνώμων που έχω στην ζωή μου ανθρώπους σαν και αυτούς . Πολλή αγάπη φίλοι μου σας στέλνω. Ευχαριστώ για όλα!