Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Λίγο πριν την αναχώρηση...

  Ένας μήνας -και βάλε- απουσίας από το blog. Όχι ότι δεν υπήρχε δραστηριότητα η οποία μπορούσε να μετατραπεί σε κάποιο χαρούμενο άρθρο. Μάλλον δεν μπορούσα να συγκροτήσω τις σκέψεις μου και να γράψω ένα άρθρο με συγκεκριμένο θέμα. Είναι μια περίοδος που έχουν συμβεί ένα σωρό πράγματα, πιθανότατα όμως επισκιάζονται από το μεγάλο -επερχόμενο- γεγονός. Σχεδόν έχει φτάσει η στιγμή της αναχώρησης. Φέτος το πακέτο 'σεζόν σε νησί' μου προσφέρεται στην ολοκληρωτική του μορφή. Από Μάιο μέχρι Οκτώβρη. Πέντε μήνες μακριά από τον μεγάλο μικρόκοσμο μας. Οι 'δεύτεροι' λένε ότι θα κάνω την καλύτερη δουλειά. Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί τους. Η φάση αυτή όμως δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα. Έτσι λοιπόν, είμαι στην φάση που απολαμβάνω βροχή συναισθημάτων. Δεν είναι και ότι πιο νορμάλ να πίνεις την μπύρα με το φιλαράκι, ας πούμε, και φεύγοντας να του λες τα λέμε από Νοέμβρη. Έτσι πάει όμως, κάποιοι κάνουν τα κουμάντα τους στάσιμοι, άλλοι τα κάνουν μία εδώ, μία εκεί. Η ουσία είναι να καταφέρνεις να κάνεις όντως το κουμάντο σου.

   Όλη αυτή την περίοδο λοιπόν, μπορεί να μην έγραψα κάποιο άρθρο, κάναμε όμως πολύ ποδήλατο, πήγαμε εκδρομούλα, τραβήξαμε φωτογραφίες, έκανα τις διακοπές μου με λίγα λόγια. Από τη μία η ανεργία, από την άλλη το πλάνο ότι για το καλοκαίρι προβλέπονται 5 - γεμάτοι- μήνες εργασίας. Άρα μέχρι να φύγω μπορώ να βγάλω κάποια γούστα με τους μερακλήδες που γουστάρουν τέτοια. Θα ξεκινήσω από εκείνο το εκπληκτικό 3ήμερο στη λίμνη Λάδωνα. Ο Ράκος τα έλεγε χρόνια. Από τότε που τον ξέρω. Ότι το 'χωριό' είναι μέρος το οποίο πρέπει να έχει επισκεφθεί ο καθένας. Το είχαν κάνει όλοι. Αυτοί ξέρουν. Οι νέοι της παρέας αυτή τη φορά είμασταν εγώ και ο Αλέξης. Η φάση είναι ολοήμερη κρεπάλη δίπλα στη λίμνη. Στο μαγαζί της Κανέλας. Από το πρωινό, μέχρι τις μπύρες, τα τσίπουρα και τους μεζέδες μέχρι να βραδιάσει. Από τη στρογγυλή θεά και την Υψηλή Τεχνική μέχρι τους πειραματισμούς με το κανό -που για κάποιους (...) κατέληξαν σε ναυάγιο.



 Η 'αυλή' της Κανέλας...!


 Δεν γίνεται γκαζόν χωρίς μπαλίτσα...

 Το σκυλί που γεννήθηκε χωρίς ουρά!!!


 Πακέτο...

 Το ...μαγαζί της Κανέλας.
 Όταν νυχτώνει σερνόμαστε προς τα μέσα...

Λίγο ψητό να μην πίνουμε ξεροσφύρι...

  Ήταν η τελευταία εκδρομή για τη χειμερινή περίοδο. Πλέον έχουμε ξεκινήσει τα μπάνια. Βέβαια, κάποιοι τα ξεκινήσαμε από τη λίμνη του Λάδωνα μιας και η βολτίτσα με το κανό κάτέληξε σε ναυάγιο. Από τις τελευταίες μέρες του Απρίλη και μέχρι τώρα, η κατάσταση είναι καυτή. Είπαμε να κάνει καμιά ζέστη να γουστάρουμε, αλλά μπήκαμε άμεσα στο επίπεδο του καύσωνα. Θα περάσει, δεν είναι δυνατόν να μας πάει έτσι από τώρα. Αλλά μιας και έχουμε τόσες ζέστες, εμείς θα πάρουμε τα ποδήλατα μας να πάμε για μπάνιο στο Καβούρι. Παρεπιπτόντως, το Καβούρι -λέει- είναι η πιο ακριβή περιοχή της Ελλάδας, όσων αφορά τα ακίνητα. Εμάς δε μας αφορά η φάση με τα ακίνητα του Καβουρίου αλλά άμα λάχει κάνουμε 3 βουτιές στα νερά του. 

Παρένθεση:
 ΠΡΙΝ: Σε παραλία στον Άλιμο, τρεις αλλοδαποί εργάτες δουλεύεουν κάτω από τις υποδείξεις -και τις φωνές- του Έλληνα ...εργοδηγού. Καθαρίζουν την παραλία από τα φύκια που ξερνάει η θάλασσα όλο το χειμώνα. Ελπίζω την ώρα της πληρωμής τους να μην είχαν την τύχη των εργαζόμενων στη Μανωλάδα.

ΜΕΤΑ: Η παραλία είναι καθαρή από τα φύκια. Οι Έλληνες πλέον έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν μια καθαρή παραλία -όπως τους αξίζει- και να την μετατρέψουν σύντομα σε σκουπιδότοπο όπως μόνο αυτοί ξέρουν. 

  Εμείς απολαύσαμε παραθαλάσσια ποδηλατάδα από το Φάληρο, το Φλοίσβο, Καλαμάκι, Άλιμο, Ελληνικό, Γλυφάδα, Βούλα και τελικά Καβούρι. Αρκετά χιλιόμετρα ...βάσει κοινής λογικής, υπέροχη βόλτα. 

 Η απόλυτη συμμετρία στο πάρκο Νερού...
 Κάπου στον Άλιμο...

 Κάπου στη Βούλα...

 Λίγο πριν το Καβούρι...
Τα εργαλεία στον Ήλιο...
 Ντάλα!!!

Το ποιοτικό παραλιάκι μας...
 
 Φορτώνει σαμάρια, κάνει την απλώστρα, σε πάει όπου θές... Τι άλλο?
 Μας πήρε η ώρα... θα χαζέψουμε και το ηλιοβασίλεμα.
 Classic!

 Ούτε στη Σαντορίνη να είμασταν!
   Έτσι κυλάει τις τελευταίες μέρες η κατάσταση. Στη γύρα γενικότερα. Να παίρνουμε κουράγια για να το παλέψουμε. Το επόμενο άρθρο θα γραφτεί από την βάση της Κρήτης. Όσους δεν προλάβω να σας δω πριν φύγω, εντάξει. Θα σας δω όταν θα γυρίσω ή θα σας δω όταν έρθετε για διακοπές στο νησί!!! Καλό καλοκαίρι να έχουμε. Στα καλύτερα!!!!

Υ.Γ:

Σε κάποιο δρόμο στην Αθήνα... Κάποιοι το νιώθουμε με τον ίδιο τρόπο!
Υ.Γ 1: Καλοκαίρια, θητείες, πάλι καλοκαίρια... Χαμπαριάζουμε ρε κοντούλη?
Υ.Γ 2: Καλή δύναμη σε όσους παραμένουν πίσω! Αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψουμε!
Υ.Γ 3: Στη γύρα για πάντα και σε δουλειά για λίγα φράγκα!
Υ.Γ 4: Είναι ειρωνικό μετά από 14 χρόνια σπουδών να έρχεται προσκλητήριο για την ορκομωσία και να μην πηγαίνεις καν!
Υ.Γ 5:  Ταξιδέψτε με το sample, νιώστε το στίχο!!!

'Με άδεια τσέπη....
κι όσο το κεφάλι το επιτρέπει...
Ε ΝΑΙ ΤΙ;
δεν υπάρχει πρέπει...
υπάρχει θέλω...
κι άμα θέλω, τίποτα δεν έχει σημασία...'




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου