Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Σκυλίσια μέρα

  



   Απραξία έχει πέσει στο blog. 
   Σίγουρα πάντως δεν είναι από τεμπελιά. Εξ' άλλου το να παίρνεις θέση στα πράγματα γράφοντας, δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση, ειδικά σε φάσεις που βρίσκεσαι σε διαδικασία ανακατασκευής.
   Προσωπικά γράφω όταν το αισθάνομαι, θέλω και νοιώθω ότι έχω να πω κάτι το οποίο προφανώς έχω αποφασίσει να το επικοινωνήσω κιόλας.
   Αυτή τη περίοδο λοιπόν τα τζάμια τα έχω πασαλείψει με αλευρόκολλα, το μαγαζί ανακαινίζεται και τρέχουμε για να είμαστε έτοιμοι πριν το πάσχα!. 
   Έχω να δείξω όμως μερικές εικόνες, με τα μάτια των αδέσποτων σκύλων.

































Υ.Γ.1 Θανάση καλά ξεμπερδέματα και σου εύχομαι ολόψυχα αυτά να είναι και τα τελευταία τραβήγματα.
Υ.Γ.2 Θα πιούμε κανά καφέ πριν τις 13/3;
Υ.Γ.3 Loca, έτσι είναι οι φίλοι, πρέπει να τα λένε και αν χρειαστεί να ανταλλάξουν και καμιά κουβέντα. Δεν το ήξερα, δεν το είχα κάνει ποτέ και νοιώθω υπέροχα που το δοκίμασα. Άσε τις σκάρες ποδηλάτου και ξεκίνα με το ποδήλατο. Έχεις κερδίσει επάξια προσωπικό λογαριασμό στο blog ο οποίος θα δημιουργηθεί με το που δω το πετάλι σου.
Υ.Γ.4 Τελικά η Ληβαδυα πως γράφεται;


-Κοιτάς τριγύρω και όλο τριγύρω κοιτάς
-Και τι καταλαβαίνεις;

-Σιωπάς και δεν μιλάς, μόνο χαζεύεις!
-Γιατί και που σιωπάς τι έγινε; Σάμπως μιλούσες και ποτέ;!

-Κλείνεις τα αυτιά σου να μην ακούς. Πιέζεις, εκεί, τα δάχτυλά σου με δύναμη για να μην ακούς.
-Λες και όταν άκουγες... Τι άκουγες; Τη φασαρία της πόλης άκουγες και μέσα της, απλά, να χάνονται οι φωνές των ανθρώπων.

-Κλείνεις τη μύτη σου. Μπόχα! Κλείνεις τη μύτη σου, γιατί δεν αντέχεις άλλο να μυρίζεις.
-Όταν την είχες ανοιχτή δηλαδή ποιες μυρουδιές ξεχώριζες και άντεχες;

-Κλείνεις τα μάτια σου, γιατί δεν μπορείς ούτε να χαζεύεις τριγύρω σου. Αυτή τη φορά δεν σε στραβώνει η αντηλιά από τις λευκές λαμαρίνες στο κατάστρωμα του πλοίου. 
-Κλείνεις τα μάτια σου γιατί δεν έχει καμιά διαφορά και που τα έχεις ανοιχτά.

-Μαζεύεις τα χέρια σου, τα χώνεις μέσα στις τσέπες σου. Να μην αγγίζεις τίποτα. Να μην ακουμπάς σε τίποτα.
-Λες και όταν τα είχες κρεμασμένα απ' έξω και τα παράταγες αμολητά, κατάφεραν να πλέξουν μια μπουνιά;

Κόψε τα πόδια σου, σταμάτα να περπατάς... Τσούλα.


2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος5/3/14 14:56

    Ακριβώς κοντέ μου...!Όσο για το πετάλι έρχομαι...απλά θα αργήσω λίγο γιατί έρχομαι ΄΄zig zag''!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πριν τις 18 πάντως, σίγουρα! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή