10.949 μέρες

   Περνάει ο καιρός. Σε λίγες ώρες θα κλείσουμε το μάτι στα 29 και θα το ανοίξουμε στα 30 χρόνια μας. Τι πλάκα που έχει. Νομίζω όλοι έχουμε κάποιες στιγμές τις οποίες τις έχουμε ονομάσει ως αποτύπωμα, σημείωμα... Στο χρόνο... Κάπως έτσι;! Εγώ τις έχω ονομάσει "Συναισθηματογραφία". Είναι εκείνες οι καταστάσεις όταν σε σπρώχνει η συναισθηματική ολοκλήρωση, που ότι και να κάνεις όπου και να είσαι αποφασίζεις και λες εγώ αυτή τη στιγμή που ζω τώρα θα τη θυμάμαι για πάντα.

    Τι έκανα, που ήμουν, με ποιους ήμουν, αν δεν ήμουν μόνος, τι συναίσθημα είχα μέχρι και τι ρούχα φόραγα και τι βλέμμα είχε η φάτσα μου.! For example... Κυριακή 18 Ιουλίου το σωτήριον έτος 2010 θα τη θυμάμαι γιατί, φόραγα μια καφέ βερμούδα, ένα πράσινο μπλουζάκι, βρισκόμουν στην Αμοργό συντροφιά με φίλους, καθόμουν στο στρογγυλό με τα πόδια βουτηγμένα στην άμμο, το βλέμμα καρφωμένο απέναντι στη Νικουριά, σουρούπωνε, ξέρεις ο ήλιος είχε βάψει τον ουρανό με όλα αυτά τα απίθανα χρώματα που ξεκινάνε από το βαθύ πορτοκαλί και καταλήγουν σε κάτι μώβ προς σκούρο μπλε. Στο ένα χέρι κράταγα μια μοχιτάρα στο άλλο είχε σβήσει το τσιγάρο μου και δεν είχα σταματήσει να γελάω παρέα με τον μικρό γιο του κυρ Θόδωρα και με τα μικρά-μικρά αστεία που λέγαμε, αφού πρώτα είχαμε πάρει τους χρόνους μας μέσα από το μοίρασμα της ησυχίας και της σιωπής. Απλά ρεμβάζοντας και που και που δίναμε καμία στα παγάκια της μοχιτάρας έτσι για να τσινίσει λίγο και ο δυόσμος ώστε να βγάλει αυτό το απίστευτο άρωμά του.

   Με τους περισσότερους φίλους/ες έχω να θυμάμαι μια τέτοια προσωπική στιγμή. Νομίζω πλέον ότι δεν θα σταματήσει ποτέ αυτό να συμβαίνει. Έχω να ζήσω και να "φωτογραφίσω" και άλλες τέτοιες στιγμές, και με τους γνωστούς/ες αλλά και με τους αγνώστους/ες που θα έρθουν στο μέλλον.

   Χρόνια καλά να έχουμε.
   Είδες που αν θέλω δε σε γαμάω στο σκρολάρισμα;! «Πολυλογάς ναι, όχι όμως φαφλατάς...» χαχα!

Η κουζίνα του ποδηλάτου έχει ανοίξει και σε περιμένει κάθε Πέμπτη από τις 18:00-22:00

Amstrdm γινόμαστε σιγά-σιγά.

Απόκριες στο χωριό... "Μπούλες"

Οι πολύ μικρές ομορφιές μιας σταγόνας που έχει σφηνώσει σε ένα μικρό κλωναράκι. Τώρα που μαρτύρησα τι είναι, μπορείς να αφήσεις τη φαντασία σου ελεύθερη;!

Cinnamon.

Όλα είναι δρόμος.

Αυτή η ομίχλη την έκανε το πρωί κατά τις 10. Μια χαρά όμορφο είναι και το Χιτσκοκικό τοπίο στο χωριό.

Παιχνίδια με τη φωτιά.

scrap.

Να γεράσουμε παρέα.

Έτοιμοι...;! Μοτέεερ!!!

9-11 για πάντα στις καρδιές μας...

Υ.Γ.1 Σαν σήμερα πριν από 27 χρόνια αποφάσισε να αφήσει αυτό το κόσμο και να αράξει στο κόσμο του ο Νικόλας Άσιμος.

Διαχρονικά, το αγαπημένο μου τραγούδι από το Νικόλα.

Υ.Γ.2 Πολύ όμορφο το αίσθημα της δημιουργίας... Καύλα θα είναι να έρθει και το αποτέλεσμα. 

Υ.Γ.3 Ξέρεις όμως ότι αυτό που μετράει περισσότερο είναι να έχεις παίξει ωραία μπάλα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Υ.Γ.4 Να πανηγυρίσεις ένα γκολ. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Υ.Γ.5 Αυτό το σκαμπανέβασμα της διάθεσης μας κρατάει μακρυά από το γράψιμο.
Υ.Γ.6 Είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε τη ζαριά και θέλουμε ένα 5-6 μωρέ!.
Υ.Γ.7 Γιανάκο, και Αλέξηδες είσαστε ψυχοδηλάτες!   
Υ.Γ.8 Συνταγή για λουκουμάδες
Υ.Γ.9 «Ο Βάτραχος» θα γίνει ταινιάρα!
Υ.Γ.10 Σταυράκο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, βλέπω να σε πηγαίνει Κρήτη η φάση. Θα πρέπει να βρω καμιά καινούρια διαδρομή από Ηράκλειο για τον Άγιο!
Υ.Γ.11 Loca... Κλείσε τίκτετς τη Παρασκευή και κάνε την έκπληξη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, να πληρώσει το διπλό ρε φίλο!
Υ.Γ.12 Πάμε να φάμε κανά σιροπιαστό και να πιούμε έναν τούρκικο μέτριο!