Γεια χαρά...

Πριν από 1.5 - 2 χρόνια το ποδήλατο μπήκε -και πάλι- για τα καλά στη ζωή μου.Ήταν μία μέρα που ο ΣπυΡάκος έσκασε μύτη στη σχολή με το νέο του ποδήλατο.Όταν τον είδα ένιωσα ένα μεγάλο ενθουσιασμό και παράλληλα αναρωτήθηκα γιατί έχω σταματήσει να κάνω ποδήλατο εδώ και καμμιά 10ετία...

Προφανώς,η ζωή μου ήταν σε τέτοια φάση που είχα αρχίσει να έχω ανάγκη από την ομορφιά και την ευχαρίστηση που μπορούν να σου προσφέρουν απλά πράγματα,χωρίς να χρειάζονται ντε και καλά ένα σωρό λεφτά και άλλες πολυτέλειες,όπως προστάζει το καθώς πρέπει της εποχής μας...Βάζω λοιπόν στο πλάνο μου,άμεση αγορά ποδηλάτου...Αυτό ήταν..

Κάνοντας ποδήλατο μπορείς να εκτιμήσεις αλλιώς,να αντιληφθείς αλλιώς -στην τελική- να ζήσεις αλλιώς.Στους δρόμους.Όχι πως το ποδήλατο είναι από μόνο του ο 'τρόπος' για να κάνεις τα παραπάνω.Είναι όμως ένα μέσο.Για να μετακινηθείς,για να διασκεδάσεις,για να παρατηρήσεις μικρά-μικρά που συμβαίνουν στους δρόμους..Χωρίς λεφτά και με αντάλλαγμα φυσική κατάσταση,αντοχές σωματικές και ψυχικές.Σε κάνει πιο δυνατό σε όλα τα επίπεδα.Είναι δεδομένο αυτό.
Προσωπικά για μένα,το ποδήλατο από εναλλακτικός -και δωρεάν- τρόπος μεταφοράς,έγινε τρόπος ζωής.Γι'αυτό άλλωστε επιλέξαμε και με το Ράκο να μοιραζόμαστε -στην ουσία- τη ζωή μας στο δρόμο με όσους θα παρακολουθούν το blog.Οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά η ζωή είναι μία και είναι ωραία.Να είστε όλοι καλά και να βγαίνετε στο δρόμο.Εκεί είναι η ζωή.

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από την ποδηλατόβολτα που πήγαμε με το Ράκο στο πανέμορφο Σούνιο.Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε βόλτες παρέα,σίγουρα δεν περιμέναμε ότι θα φτάναμε μέχρι το Σούνιο κάνοντας πετάλι....Κι όμως!!!!!!

"Σταύρακας"