Απόγευμα Τρίτης... Έχω ενημερωθεί από το facebook ότι στο πανεπιστήμιο Αθηνών θα υπάρχει διάλεξη με θέμα 'Πως παρουσιάζουν τα ΜΜΕ την κρίση'. Ανάμεσα στους ομιλητές είναι και ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου του οποίου τη δουλειά εκτιμώ και σέβομαι. Το θέμα επίσης φαίνεται ενδιαφέρον, άνεργος είμαι με μπόλικο ελεύθερο χρόνο, θα δίναν και βεβαιώσεις παρακολούθησης για να φορτώνουμε το βιογραφικό (χαχα!), αποφασίζω να πάω.Η αλήθεια είναι ότι δεν πήγα με το ποδηλατάκι μου γιατί δεν έχω τα .... άντερα να το κλειδώσω μόνο και έρημο στο κέντρο της Αθήνας χωρίς να το βλέπω. Άρα το κείμενο δεν έχει να κάνει με το ποδήλατο. Τα ΜΜΕ έχουν παίξει κυρίαρχο ρόλο, όμως, στο να γίνει η ζωή μας ... ποδήλατο!
Μου έμειναν τρία βασικά στοιχεία λίγο πολύ - ίσως - γνωστά σε όλους μας. Ακούστηκαν από δημοσιογράφους που έχουν δει τα ΜΜΕ από μέσα, για αρκετά χρόνια.
Πρώτον, δεν έγινε ποτέ καμμία συζήτηση για ορθολογική αντιμετώπιση της κρίσης. Η κατάσταση ήταν από την αρχή μονόδρομος (Μνημόνιο ή Χρεοκοπία). Αυτό έγινε σκόπιμα γιατί και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι - παπαγαλάκια - αναλυτές κλπ ήταν μονοδρομισμένοι από τα αφεντικά τους. Χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός είπε, ότι τα ΜΜΕ ακολουθούν πιο χοντροκομμένη γραμμή ακόμα και από τα κόμματα, χωρίς να βάζουν το παραμικρό ίχνος προσωπικής άποψης. Απλά αναπαράγουν αυτό που πρέπει να αναπαράγουν.
Δεύτερον, τα ΜΜΕ παρουσιάστηκαν σαν εταιρίες που κάνουν δύο πράγματα:
1) Πώληση πληροφορίας λιανική
2) Όργανα οικονομικών ελίτ
Για την πρώτη περίπτωση, συγκεκριμένα στην Ελλάδα η αγορά της πληροφορίας δεν είναι πολύ μεγάλη όπως σε μεγαλύτερες χώρες όπως η Αγγλία κλπ οπότε δεν δίνεται και πολύ μεγάλο βάρος στον τομέα της αγοράς. Όμως, σαν όργανα οικονομικών ελίτ διαπρέπουν. Γι' αυτό υπάρχουν ιδιοκτήτες καναλιών που είναι μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβοι, εφοπλιστές κλπ .Κάνουν business με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτοί περνάνε τη γραμμή που πρέπει, η κυβέρνηση τους αναθέτει δημόσια έργα, τους βοηθάει στη φορολογία, τους αφήνει να εκπέμπουν παράνομα κλπ.
Τρίτον, τα ΜΜΕ είναι αυτά που θα αναζητήσουν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να ρίξουν το όλο φταίξιμο για τη ζημιά. Όποιος έχει διαβάσει για το τι έχει κάνει το ΔΝΤ σε οποιαδήποτε χώρα έχει επέμβει, γνωρίζει πολύ καλά ποιός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος. Ο δημόσιος τομέας. Έτσι λοιπόν -και στην Ελλάδα- όταν βγήκε η έρευνα-μύθος της κυβέρνησης Παπανδρέου ότι έχουμε ένα εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους (έρευνα η οποία ήταν βασισμένη σε στοιχεία από το wikipedia (!) και από άλλες εντελώς ανεπίσημες πηγές), τα ΜΜΕ θυμόμαστε όλοι πολύ καλά τι πέσιμο έκαναν στο δημόσιο τομέα. Ακόμα και μετά το Δεκέμβρη του 2010 (αν θυμάμαι καλά) που έγινε πραγματική απογραφή και οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 660.000 τα ΜΜΕ συνέχιζαν να μιλάνε για ένα εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους και για το δημόσιο τομέα που έφερε τη χώρα σε αυτά τα χάλια.
Αυτά ήταν κάποια από τα πιο σημαντικά πράγματα που άκουσα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Οι πελάτες που συντηρούνε τα ΜΜΕ είμαστε εμείς. Όλα εμείς τα συντηρούμε. Είναι στο χέρι μας να τα κλείσουμε όλα και να καταστρέψουμε αυτές τις λέρες που βγαίνουν στα πάνελ και κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία λέγοντας 'Μνημόνιο ή επιστροφή στο 1930'.
Μου έμειναν τρία βασικά στοιχεία λίγο πολύ - ίσως - γνωστά σε όλους μας. Ακούστηκαν από δημοσιογράφους που έχουν δει τα ΜΜΕ από μέσα, για αρκετά χρόνια.
Πρώτον, δεν έγινε ποτέ καμμία συζήτηση για ορθολογική αντιμετώπιση της κρίσης. Η κατάσταση ήταν από την αρχή μονόδρομος (Μνημόνιο ή Χρεοκοπία). Αυτό έγινε σκόπιμα γιατί και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι - παπαγαλάκια - αναλυτές κλπ ήταν μονοδρομισμένοι από τα αφεντικά τους. Χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός είπε, ότι τα ΜΜΕ ακολουθούν πιο χοντροκομμένη γραμμή ακόμα και από τα κόμματα, χωρίς να βάζουν το παραμικρό ίχνος προσωπικής άποψης. Απλά αναπαράγουν αυτό που πρέπει να αναπαράγουν.
Δεύτερον, τα ΜΜΕ παρουσιάστηκαν σαν εταιρίες που κάνουν δύο πράγματα:
1) Πώληση πληροφορίας λιανική
2) Όργανα οικονομικών ελίτ
Για την πρώτη περίπτωση, συγκεκριμένα στην Ελλάδα η αγορά της πληροφορίας δεν είναι πολύ μεγάλη όπως σε μεγαλύτερες χώρες όπως η Αγγλία κλπ οπότε δεν δίνεται και πολύ μεγάλο βάρος στον τομέα της αγοράς. Όμως, σαν όργανα οικονομικών ελίτ διαπρέπουν. Γι' αυτό υπάρχουν ιδιοκτήτες καναλιών που είναι μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβοι, εφοπλιστές κλπ .Κάνουν business με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτοί περνάνε τη γραμμή που πρέπει, η κυβέρνηση τους αναθέτει δημόσια έργα, τους βοηθάει στη φορολογία, τους αφήνει να εκπέμπουν παράνομα κλπ.
Τρίτον, τα ΜΜΕ είναι αυτά που θα αναζητήσουν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να ρίξουν το όλο φταίξιμο για τη ζημιά. Όποιος έχει διαβάσει για το τι έχει κάνει το ΔΝΤ σε οποιαδήποτε χώρα έχει επέμβει, γνωρίζει πολύ καλά ποιός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος. Ο δημόσιος τομέας. Έτσι λοιπόν -και στην Ελλάδα- όταν βγήκε η έρευνα-μύθος της κυβέρνησης Παπανδρέου ότι έχουμε ένα εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους (έρευνα η οποία ήταν βασισμένη σε στοιχεία από το wikipedia (!) και από άλλες εντελώς ανεπίσημες πηγές), τα ΜΜΕ θυμόμαστε όλοι πολύ καλά τι πέσιμο έκαναν στο δημόσιο τομέα. Ακόμα και μετά το Δεκέμβρη του 2010 (αν θυμάμαι καλά) που έγινε πραγματική απογραφή και οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 660.000 τα ΜΜΕ συνέχιζαν να μιλάνε για ένα εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους και για το δημόσιο τομέα που έφερε τη χώρα σε αυτά τα χάλια.
Αυτά ήταν κάποια από τα πιο σημαντικά πράγματα που άκουσα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Οι πελάτες που συντηρούνε τα ΜΜΕ είμαστε εμείς. Όλα εμείς τα συντηρούμε. Είναι στο χέρι μας να τα κλείσουμε όλα και να καταστρέψουμε αυτές τις λέρες που βγαίνουν στα πάνελ και κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία λέγοντας 'Μνημόνιο ή επιστροφή στο 1930'.
Αντε ρε Σταυράκο απο χθές σε περιμένω να μου πεις τι έγινε χθες...ωραίο το ρεζουμέ για τη χθεσινή διάλεξη... κόλλησε σα Συριανό λουκούμι τριαντάφυλλο παρέα στον Ελληνικό μου! χαχα Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή