Στο μπάμ...

   Γυρνώντας απο τη δουλειά το μεσημέρι με πιάσανε λιγούρες για παγωτό...

στο καπάκι θυμήθηκα ότι είμαι άρρωστος,πως ο μήνας είναι Φλεβάρης,ότι είμαστε πολύ τυχεροί που μπορούμε να βρίσκουμε παγωτά 12 μήνες το χρόνο και ότι αυτό που λιγουρεύτηκα το ζούμε κυριολεκτικά...ένοιωσα παγωτό στη θέση του παγωτού.

Λίγα μέτρα παρακάτω βέβαια το μποτιλιάρισμα σε συνδυασμό με τη τιμή της βενζίνης με επανέφεραν στη πραγματικότητα μου κόψανε τις λιγούρες και μου υπενθύμισαν το γεγονός ότι τόσα χρόνια οι Βόρειοι φίλοι μας δεν ήταν μαλάκες που χρησιμοποιούσαν τα ποδήλατα, αφού κανείς μας πότε και σε κανένα ταξίδι στο εξωτερικό (λίγο πολύ όλοι έχουμε κάνει) δεν είχε κοιτάξει τη τιμή της βενζίνης, στις τότε ένδοξες δικές μας εποχές του 0,60-0,80 το λίτρο... Έφτασα σπίτι σκεπτόμενος πως κάποτε φουλάραμε τις αμαξάρες μας με 20 ευρώ... βέβαια τόσο σήμερα κοστίζει ένα πλήρες σέρβις για το ποδήλατο και αντί για αμαξάρα κάνεις κορμάρα εκπαιδεύοντας παράλληλα τα πνευμόνια για ενδεχόμενο πυρηνικής καταστροφής!

Υ.Γ. είναι και απο τους φτηνούς ο συγκεκριμένος!