6η Αντιρατσιστική Γιορτή

  Εμβόλιμο άρθρο για την 6η Αντιρατσιστική Γιορτή στο λόφο Κολωνού, από τον αναγνώστη και φίλο Θ.Π.

    Η κρισάρα που ζούμε είναι γνωστό πλέον ότι έχει πάρει σβάρνα όλα αυτά για τα οποία κοκορευόμασταν όλα αυτά τα χρόνια. Τα λεφτά λιγοστεύουν, οι συνήθειες αλλάζουν, το ποτάκι από scotch & gin έγινε ρακάκι, η σύνδεση από συμβόλαιο έγινε καρτοκινητή και η αμαξάρα μας έγινε πετάλι...

   Θα διαφωνήσουν μερικοί αισιόδοξοι και θα πουν: Ε και; Καλύτερα.

Σύμφωνοι. Υπάρχουν όμως και κάποια «πράγματα» που δεν σηκώνουν εκπτώσεις. Κι όμως από την 7^η Μαΐου και μετά, έχει ξεκινήσει ένας κατήφορος ανθρωπιάς, με πογκρόμ επιθέσεων, βίας, ρατσισμού και εκτόνωσης περίεργων πρωτογενών ενστίκτων της κατά τα άλλα καλοθρεμμένης και με παιδεία αστικής τάξης - Αθηνών και περιχώρων.
 Τέλος πάντων, όλα αυτά τα γράφω για να προλογίσω, όπως μου ζητήθηκε, και να πω τις εντυπώσεις μου από την αντιρατσιτική γιορτή που έλαβε μέρος το σ/κ που πέρασε στον λόφο Κολωνού.

   Καταρχήν και για να μπούμε κάπως στο κλίμα, να πούμε ότι τη διοργάνωση την επωμίζεται το κυριακάτικο σχολείο μεταναστών, που λειτουργεί εδώ και χρόνια στην Ακαδημία Πλάτωνος (ωραία ταινία παρεμπιπτόντως - πολύ εύστοχη η σημειολογία της τοποθεσίας). Στο σχολείο αυτό μετανάστες, νόμιμοι και παράνομοι (εδώ γελάμε εντόνως με την διάκριση) αλλά και αναλφάβητοι Έλληνες μαθαίνουν να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά. Το σχολείο λειτουργεί πολύ πριν η κρίση γίνει καθολική (Όχι τίποτα άλλο, άλλα τώρα τελευταία συνειδητοποιούμε, συμπεριλαμβανομένου εμού, ότι τα συμπτώματα της κρίσης εμφανίστηκαν πολλά χρόνια πριν, και ότι κάποιοι που λοιδορούνται ακόμη και σήμερα, εν μέρει τα περιέγραφαν όλα αυτά). Τώρα που η ανάγκη είναι πιο μεγάλη από ποτέ, και μαζί με την συμπορευόμενη κίνηση «Απελάστε τον ρατσισμό», το σχολείο οργάνωσε το φεστιβάλ, για ενημέρωση, ψυχαγωγία και βέβαια για να μαζέψουν κανένα φράγκο να πάρουν κανένα βιβλίο, μιας και δεν έχουν δίδακτρα και συνδρομές και ο χειμώνας προβλέπεται στενός...

   Ο λόφος είναι ένα όμορφο μέρος που πας πανεύκολα με τη ποδηλατάρα σου, με αρκετό πράσινο για τα δεδομένα του κέντρου, στους διαδρόμους του οποίου διάφορες ομάδες στήσανε τα τραπεζάκια τους και ενημερώνανε για τα προβλήματα τους, τις ιδιαιτερότητες τους, έχοντας πάντα ένα καλό λόγο και ένα χαμόγελο να σου προσφέρουν. Είδαμε αντιφασίστες και αντιρατσιστές, ομάδες από Αίγυπτο, Συρία, Αφγανιστάν, Καμερούν, Μαρόκο, Γουινέα και άλλα πολύπαθοι μέρη, εργατικές ομάδες, ακτιβιστές από το ένα καράβι για την Γάζα, διάφορες συλλογικότητες και σωματεία εργατικά και μη, και βέβαια κάποια άλλα που ούτε ήξερα πως υπήρχαν, όπως αυτή των διεμφυλικών - οι γνωστές σε όλους trans-.
   Βολτάραμε λοιπόν κι εμείς ανάμεσα τους, πιάσαμε και λίγη κουβέντα, είδαμε λίγο από ντοκυμαντέρ, ακούσαμε και κανα δυο συζητήσεις. Γενικά, πήραμε μια μικρή ψυχολογική τόνωση, μερικές ιδέες να την πούμε στον μπάρμπα μας που λέει ανοικτά (πλέον) ότι το έριξε στα χρυσά αυγά στις τελευταίες και γενικά ξεφύγαμε λίγο από τον πόλεμο τον δηλώσεων και των εκδηλώσεων του κυβερνοχώρου και της τι-βίς για να δούμε τα πρόσωπα αυτά, που παλεύουν περισσότερο από όλους μας, να επιβιώσουν στο τόπο αυτό. 

   Από το φεστιβάλ δεν έλειπαν και οι μουσικές. Ακούσαμε τον κόντρα-στο-Δεληβοριά στο πρόγραμμα 200 χρόνια Φοίβος, του ρεμπετοδιασκευαστές Imam Baildi, κάτι άλλα τυπάκια που τραγούδησαν ραπ σε άγνωστη γλώσσα, τους elektrobalkana αλλά και τον Δημήτρη Μυστακίδη που συνόδευσε την μπυρίτσα μας αργά το βράδυ του Σαββάτου.

   Τέλος κλείνουμε με το τραγουδάκι αφιέρωση του Δεληβοριά προς τους νεοναζί που μαζί με τους ΚΥΠατζίδες και τον Ξένιο Δία, ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα του ρατσισμού, παρέχοντας χώρο και άλοθι στους από πάνω να ανταλλάσουνε στικάκια με λίστες και ονόματα...Καλή ακρόαση

Υ.Σ.1 Οι φωτογραφίες είναι παρμένες, από το site του κυριακάτικου σχολείου.



Υ.Γ.2 Η ταινία που έμμεσα σας πρότεινε ο Θ.Π. Ακαδημία Πλάτωνος