Άνω Πατήσσια... Μια βόλτα στην εξοχή

   Σήμερα, 94 Αυγούστου, μετά από κάτι ψιλό δουλίτσες στο κέντρο και αφού η μέρα ήταν τέτοια που μόνο για κλείσιμο στο σπίτι δεν έκανε, διάθεση υπέροχη και φυσικά δρομολόγιo, για προπόνηση του αγαπημένου ντόπιου σπορ...Καφές!
   Που να ήξερα ότι αυτός ο καφές και η βιολογική ανάγκη ενός σκυλιού για χεσιμοκατουροβολτάρισμα, θα με οδηγούσαν σε ένα ξεχασμένο, φυσικά παρατημένο, αλλά με πολλές προδιαγραφές, εξοχής, μέρος. Μιλάω για το ρεύμα της Χελιδονούς στη περιοχή Προμπονάς που το διασχίζει ο Ποδονίφτης. Όχι δεν κάνω πλάκα έτσι λέγεται το ποταμάκι που ξεκινάει κάπου από τη Πάρνηθα. Όσο μέρος του έχουν αφήσει ακάλυπτο και όχι μπαζωμένο. Αξίζει να φανταστούμε ότι ο Κηφισός πριν γίνει λεωφόρος, ήταν ποτάμι. Το ποτάμι σκεπάστηκε και έγινε η λεωφόρος Κηφισού. Φυσικά η οδός Καλλιρρόης έχει και αυτή από κάτω της ποτάμι τον Ιλισό. Μια συνθήκη που βοήθησε πολύ τους μάγκες που τον Δεκέμβρη του 1992, έκαναν το ριφιφί, στην τότε τράπεζα εργασίας, η οποία βρισκόταν πάνω στο δρόμο αυτό.
   

   Το μόνο κρίμα από τις φωτογραφίες είναι ότι το κινητάκι μου έχει πολύ μούφα κάμερα και ότι ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει.

   Μέχρι εδώ όλα ωραία, απλά εντελώς παρατημένα. Κάθε μέρος αυτού του τόπου όμως που μένει αναξιοποίητο, οι πολυμήχανοι κάτοικοί του, φροντίζουν να το αξιοποιήσουν για το ατομικό τους συμφέρον... Ο πιο εύκολος τρόπος αξιοποίησης ονομάζεται «Πετάω ό,τι μου είναι άχρηστο», δηλαδή, σκουπιδότοπος... . Φαντάζομαι ότι αν ρώταγα ένα κάτοικο τις περιοχής για το χάλι του μέρους, θα τα έριχνε όλα στον "άφαντο κρατικό μηχανισμό" και στους κάφρους γείτονές του «που πετάνε τα σκουπίδια τους και δεν σέβονται τίποτα, και το καιρό που είχα έρθει εγώ εδώ, από το χωριό μου, κάναμε μπάνιο στο ποτάμι...κτλ μπλαμπλαμπλά...». 100 κάτοικοι και με 10 ευρώ έξοδα ο καθένας, το φτιάχνανε το μέρος μια χαρά. Αλλά για πια αυτοδιαχείριση μιλάμε..., Εδώ δεν μπορεί να συνεννοηθεί μια πολυκατοικία με πέντε διαμερίσματα, για το πετρέλαιο ή να βάλλουν μια κοινή σύνδεση για Internet -άντε δύο- και να μοιράζονται τα έξοδα. Καλά τώρα το γάμησα τελείως, πιο ψιλά γράμματα δεν γινόταν.

   Ένα πολύ μικρό δείγμα του τι γινότανε. Στη πραγματικότητα ήμουν απόλυτα σαστισμένος, από τον αιφνιδιασμό που μου πρόσφερε το τοπίο, και δεν έβγαλα πολλές φωτογραφίες.

Στο άσχετο βέβαια σκάει και ένα μελίσσι.

Η φοβερή Αΐσα, η αφορμή της εξερεύνησης.

   Έχουμε εκπληκτικό ταλέντο στο πως να καταπατάμε τις ομορφιές και να θάβουμε κάτω από τόνους τσιμέντο και μπετό, οτιδήποτε έχει την τάση να μας υπενθυμίζει τον φυσικό μας περιβάλλον, που δεν είναι άλλο, από τα δέντρα. Με αυτή τη μέθοδο τις τσιμεντοποίησης την πάτησαν και τα τρία ποτάμια που σκάγανε μέσα στη πρωτεύουσα...

   Για του λόγου το αληθές...

1. Κηφισός 
2. Ποδονίφτης 
3. Ιλισός 
   

    Βέβαια στο οικόπεδο που το λούζει ο ήλιος 3οο μέρες το χρόνο, -βγάζω και κάποιες μέρες συννεφιάς- , σε καμία περίπτωση δεν γουστάρουμε, οι κάτοικοί του, να απολαμβάνουν ανέσεις και ελευθερίες που δεν κοστίζουν. Γαμήστε τα πάρκα και ανοίξτε, καφετέριες, club, μπουζούκια, μπαρ κτλ. Δεν λέω και αυτά ωραία είναι, απλά θέλω να έχω και το δικαίωμα της επιλογής. Όχι μάντρωμα με το ζόρι... . Το "μάντρωμα" είτε σωματικό, πνευματικό, ψυχικό, μαζί με τον φόβο, είναι οι βάσεις του κρατικού cocktail για τον ανθρώπινο έλεγχο.

   Έχουμε τον καιρό δεν έχουμε τα πάρκα, οι Βόρειοι φίλοι μας έχουνε τα πάρκα και δεν έχουν τον καιρό! Τι είναι πιο δύσκολο;, να φτιάξεις πάρκο ή τον καιρό;!

Υ.Γ.1 Καλό μήνα

Υ.Γ.2 Καλό καλοκαίρι

Υ.Γ.3 Γκουκλάρετε να δείτε και φωτογραφίες των ποταμιών, πρίν και μετά!

Υ.Γ.4 Μα καλά που χάθηκαν οι super Αθενίστας να πάρουν θέση;! 

Υ.Γ.5 Μετά τη λίστα του Schindler, γυρίζεται πλέον και η λίστα Λαγκάρντ!

Αρθράκι που έχει πλάκα να διαβάσετε:

• Τράπεζα Εργασίας 
• Οι τραπεζικοί που έκλεψαν τράπεζες
• Μυτιλήνη: Κλήση 80 ευρώ σε 10χρονο για ποδήλατο χωρίς κουδούνι  (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ!!)