Κάπως ετσι πάει το πράγμα....

  Δεν έχει αλλάξει και τίποτα από την τελευταία φορά που έγραψα στο blog. Εκτός από το γεγονός ότι τότε ήταν 2 βδομάδες που δούλευα χωρίς να πάρω ρεπό ενώ τώρα είμαι στον 1 μήνα και βάλε. Χωρίς ρεπό. Τελικά, είναι σίγουρο ότι ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να δουλεύει. Που να στριμωχτούν όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες και ο χρόνος για τα άλλα πράγματα που θέλεις να κάνεις, εκτός από το να δουλεύεις -και να κουράζεσαι- και να κοιμάσαι -για να ξεκουράζεσαι. Από την άλλη, σύμφωνα με την κοινή γνώμη, ίσως να πρέπει να κάνουμε και το σταυρό μας όσοι έχουμε την ευκαιρία να μας εκμεταλλεύονται εργοδότες για λίγα ευρώ. Βέβαια η κοινή γνώμη, ψήφισε τον Αντώνη Σαμαρά πριν 6 μήνες για χάρη αυτών των λίγων ευρώ. Ας μην συνεχίσω σε αυτό το μαύρο mood, άλλα θέλω να γράψω.


  Αρχικά, δεν μπορώ να μην αναφέρω την μεγάλη και ταυτόχρονα τυχαία συνάντηση στην Ελιά, στο Α!Τ.Ε.Ι με ιδρυτικά στελέχη του block. Κανονίζω με τον Αλέκο να πιούμε ένα καφεδάκι στην Ελίτσα, μιας και μετά από αρκετό καιρό είχαμε και οι 2 ένα μικρό κενό απογευματινό διάστημα. Είχαμε να πάμε κάνα 3μηνο στην Ελιά. Ποίοι? Εμείς!!! Κι εκεί που ότι έχουμε πάρει τα χαμομήλια μας και τα καφεδάκια μας, να σου ο Νικολής!! Πριν προλάβουμε να ολοκληρώσουμε τις εκδηλώσεις ενθουσιασμού και να πούμε τα εντελώς βασικά, να σου και ο Τόλαρος!!! Καπάκια από πίσω και ο 'Βλάσης'!!! Εντάξει, οι περισσότεροι δεν γνωρίζετε τα πρόσωπα αλλά σκεφτείτε ότι συναντηθήκαμε εντελώς τυχαία 5 διαφορετικοί άνθρωποι που έχουμε να ειδωθούμε από αρκετούς εως πολλούς μήνες. Κάποιοι βρεθήκαμε εκεί για το καφεδάκι, άλλος επειδή παλεύει με κάποιες παρακολουθήσεις, άλλος για να πει στον καθηγητή ότι είναι 30 χρονών και το 'μάθημα του' είναι το τελευταίο. Εκπληκτική σύμπτωση. Το καφεδάκι κράτησε κάνα 3ωρο μιας και είχαμε να πούμε πολλά πράγματα με τα παιδιά. Κυρίως για θέματα καριέρας σχετικά με τα πτυχία μας. Προσωπικά, εμένα μου φαίνεται σχεδόν γελοίο πια αυτό το σενάριο. Σίγουρα όμως δεν είναι κακό να το συζητάς. Πόσο μάλλον με τους τύπους που δίναμε μαζί τον αγώνα με τα μαθήματα επί 2-3 χρόνια. Τρελή περίοδος...

 Block Ελιά 2013. Legendary!

   Κατά τα άλλα, αυτά τα ηλιόλουστα πρωινά -των τελευταίων ημερών- με τρελαίνουν. Όταν υπάρχει η δυνατότητα στη δουλειά, βγαίνω έξω από το μαγαζί και λιάζομαι σαν τη ντομάτα. Έχει αρχίσει και με κυριεύει η επιθυμία να καρφώσω τα πασαλάκια μου σε κάποια παραλία. Και ακόμα είναι Ιανουάριος γαμώ το. Φερβρουάριος από αύριο, έστω. Ακόμα έχουμε καιρό. Έτσι λοιπόν που καταλήγουμε? Θα πάρω το ποδηλατάκι μου και θα πάω βόλτα στη θάλασσα!!! Σήμερα είχα χρόνο για αυτή την πολυτέλεια αν και με πήρε το βράδι. Το ευχάριστο νέο είναι ότι η μέρα έχει ξεκινήσει και μεγαλώνει και πάμε ολοταχώς για το χρονικό διάστημα του έτους που δεν θα είναι πίσσα σκοτάδι από τις 5.30 το απόγευμα. Ήδη η διαφορά είναι εμφανής! Πάμε να ταίσουμε λίγο τους οφθαλμούς!

Όχι και τόσο καλοκαιρινό το τοπίο. Εξίσου όμορφο όμως

Σαλα-μύκονος

Ο ήλιος προσπαθεί να τρυπώσει αλλά τα σύνεφα βαστάνε γερά...

Ήταν θέμα χρόνου να κερδίσει. Μόλις έχει κατακτήσει το λόφο του προφήτη Ηλία στο Πασαλιμάνι...

Εξαπλώνεται προς Φάληρο, Φλοίσβο, Άλιμο. Κι εγώ μαζί...

Ε?!

Στη μαρίνα Φλοίσβου ο λυσαλλέος αγώνας κατά του ποδηλάτου -και όχι μόνο- συνεχίζεται....

  Έλεγα να φτάσω μέχρι το Καβούρι σήμερα αλλά με έπιασε η νύχτα. Εντάξει, όχι ότι παίρνουμε χαμπάρι αλλά άμα δεν έχεις και τα χρώματα της ημέρας να ομορφαίνουν το τοπίο, γίνεται κάπως μονότονο. Άσε που δεν πρόλαβα να πιω ούτε την μπύρα μου στη στάση μου γιατί με έπιασε βροχή. 

Τις επόμενες μέρες θα πρέπει να υπάρξουν βόλτες ζόρικες. Προετοιμασία για τις 17 Φεβρουαρίου. Την Κυριακή εκείνη θα υπάρξει τιτάνια βόλτα 230 χιλιομέτρων (Σύνταγμα - Νέα Στύρα - Χαλκίδα - Σύνταγμα). Αν καταφέρω να ρυθμίσω τα πράγματα στη δουλειά, θα πάω. Αν θα γυρίσω κιόλας, θα δείξει! Δεν είμαι σίγουρος! Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν, μπορούμε να το ρυθμίσουμε! Τα λέμε ξανά!

Υ.Γ: Αγνοείται η τύχη του κοντούλη. Θα περνάει κάνα ζόρικο σχολείο για να γίνει κομμάντο. Θέλουμε στρατιωτικό άρθρο!!!!

Υ.Γ 1: Η αλήθεια ωμή