Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα!! Τι, όχι?!

  Αν βάλω τις ημέρες πάνω στον ζυγό της χρονιάς, πλέον ο ζυγός θα κλίνει προς την πλευρά της Κρήτης. Την προηγούμενη χρονιά έζησα εδώ για περισσότερους από 6 μήνες. Φέτος, βρίσκομαι εδώ πιο νωρίς από ποτέ και αν όλα πάνε όπως έχουν υπολογιστεί, πάμε για διαμονή εφτά μηνών.

  Οι τελευταίες μέρες στο μέρος που ετοιμάζεσαι να αφήσεις είναι ιδιαίτερες λόγω συναισθηματικής φόρτισης. Μπαίνουν μπροστά στα μάτια σου οι συγκυρίες που σε κάνουν να θέλεις να φύγεις καθώς και αυτές για τις οποίες θα άξιζε να μείνεις. Άνθρωποι και καταστάσεις. Παίζει ένα διαρκές ζύγισμα μεταξύ των πραγμάτων των οποίων θα στερηθείς αλλά και αυτών που θα αποκομίσεις. Όλα αυτά με είχαν κάπως μαγκωμένο τις τελευταίες μέρες μου στην πόλη. Ο παλμογράφος που δείχνει το άθροισμα των συναισθημάτων έπαιζε στο επίπεδο της ευθείας. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Είναι και η τέταρτη φορά που φεύγω και γνωρίζω πολύ καλά από που φεύγω και -τώρα πια- γνωρίζω πάρα πολύ καλά και που έρχομαι. Τα πράγματα γίνονται έτσι λόγω τακτικής και -σε τελική ανάλυση- για οικονομικούς λόγους. Κανείς δεν κανονίζει να εργαστεί για 180 μέρες σερί επειδή έτσι γουστάρει. Υπάρχει πλάνο από πίσω και για αυτό το πλάνο θα χαραμιστεί και το καλοκαίρι του 2015. Είναι μια υπαρκτή επιλογή σε ένα πολύ στενό φάσμα -σχεδόν- αναγκαστικών επιλογών. Με όλα αυτά να γυρνάνε στο μυαλό μου σαν ψαράκια σε ενυδρείο πέρασα τις τελευταίες μου μέρες βλέποντας-χαιρετώντας αγαπημένους ανθρώπους. Με όσους από αυτούς δεν καταφέρουν να έρθουν στο νησί να περάσουν υπέροχα κάποιες μέρες το καλοκαίρι, θα τα πούμε πιθανότατα από χειμώνα. Κάπως έτσι φτάσαμε στη μέρα του πακεταρίσματος ρούχων και άλλων απαραίτητων μέχρι που το Κρήτη Ι σάλπισε την αναχώρηση.

Αφήνοντας πίσω τον Πειραιά...

Σπυράκο, η παραλιακή μας ποδηλατόβολτα φωτισμένη, με λήψη ...από μέσα.

  Το νυχτερινό δρομολόγιο Πειραιάς - Ηράκλειο είναι η χειρότερη μου. Και δυστυχώς πρωινό δρομολόγιο παίζει μόνο στην καρδιά του καλοκαιριού. Οπότε έχω προετοιμάσει κατάσταση που θα 'κάψει' αρκετές ώρες από το ταξίδι. Βιβλίο, μουσικές, μπύρες και πάμε. Βλέπεις είμαι ο τύπος που δεν μπορώ να κοιμηθώ όπου και όπως κάτσει. Θέλω τη βολή μου και τις κατάλληλες συνθήκες για να κοιμηθώ. Σε διαφορετική περίπτωση, το νευρικό μου σύστημα δίνει τα ερεθίσματα αυτά, τα οποία μου εξασφαλίζουν μάτι-γαρίδα ακόμα και αν είναι η ώρα του ύπνου. Και κατάλληλες συνθήκες για ύπνο δεν μπορείς να βρεις μέσα στο πλοίο. Δεν είμαι διατεθιμένος να πάω στο καράβι 2 ώρες πιο πριν για να κάνω δικό μου κάποιον καναπέ ή να μαντρώσω κάποιο χώρο του πλοίου. Είμαι αντίθετος με αυτή τη φάση. Δεν θέλω να στερήσω από κανέναν το καναπεδάκι για να αράξει και η εικόνα των άλλων που το κάνει, δεν μου αρέσει. Επίσης, δεν χωράει στο μυαλό μου η εικόνα της παρατήρησης από κάποιον εργαζόμενο επειδή... κοιμάσαι. Πιθανότατα και αυτοί το κάνουν με μισή καρδιά αλλά ίσως να μην μπορούν να κάνουν και αλλιώς αν από αυτό κρίνεται αν κάνουν σωστά ή όχι τη δουλειά τους. Για τους Ελληναράδες που δεν μοιράζονται τίποτα αλλά όταν ταξιδεύουν, μαντρώνουν και  οικειοποιούνται πολύ εύκολα κοινόχρηστους χώρους τρέφω μόνο αηδία. Κάπως έτσι περνούσαν οι ώρες του ταξιδιού. Δεν έπαιξε ούτε αυτός ο ύπνος της μίας ώρας στην καρέκλα επειδή δεν αντέχεις άλλο και μετά ξυπνάς με διαλυμένη μέση και τσακισμένο αυχένα. Καλύτερα. Δεν κοιμήθηκα ούτε ένα λεπτό αλλά σιγά σιγά άρχισε να φαίνεται το νησί απέναντι και από την Ανατολή ξεπρόβαλε το πρώτο φως της ημέρας.

Καταπληκτική εικόνα... Είναι εντυπωσιακό όταν έχεις μπροστά σου διαθέσιμο όλο τον ορίζοντα, να βλέπεις ότι η μέρα έρχεται από την Ανατολή ενώ οπουδήποτε αλλού παίζει ακόμα το βαθύ σκοτάδι

  Και να 'μαστε στο Ηράκλειο... Ο καιρός φαίνεται υπέροχος. Είχα κάποιες αμφιβολίες μιας και την προηγούμενη εβδομάδα στο Λασίθι είχαμε μπόλικη χαλαζόπτωση και χιόνια στο οροπέδιο, σε σημείο αποκλεισμού. Είπαμε, ήταν ένας τρελός χειμώνας. Φτάνοντας προς τον προορισμό μου, μου έχουν μπει ήδη οι πρώτες σκέψεις για μπάνιο. Παίζουν 23 βαθμοί θερμοκρασία. 

Και στις κορυφές παίζουν χιόνια... Ο καιρός πουλάει την τρελίτσα του.

  Η λογική έλεγε ότι κάποια στιγμή μέσα στο πρωί θα καταρρεύσω και θα αναπληρώσω τις ώρες ύπνου που μου έλειπαν. Αλλά όχι. Αντιθέτως, πήγα στην πόλη για να ξεκινήσουν οι επαγγελματικές επαφές. Να δω, να δουν. Να ακούσω, να ακούσουν. Καλά πήγαν όλα αυτά αλλά δεν είχαμε πόρισμα. Επίπεδο Eurogroup. Θα συνεδριάσουμε ξανά για να καταλήξουμε. Και ελπίζω να καταλήξουμε γιατί δεν βλέπω την ώρα να δώσω σήμα πίσω στη Νίκαια για να μου στείλουν την προίκα μου και το ποδήλατο για να εγκατασταθώ πλέον όπως πρέπει, να οργώσω τον τόπο και να πέσει πετάλι και μπάνια. Για όσο προλαβαίνω! Και μετά.... ας ακολουθήσει ο Γολγοθάς. Τόσες φορές τον έχω ανέβει.

Υ.Γ: Λόκα, καλή αρχή και καλά κουράγια φίλε. Δηλαδή πότε χαμπαριάσαμε για να μασήσουμε φέτος?

Υ.Γ 1: Κωστάκη, καλώς όρισες στο club του 'Καλοκαίρι χωρίς ρεπό'. Καλά κουράγια και σε σένα και μακάρι να έχετε μια γαμάτη σεζόν παρέα με τον κύριο μάνατζερ. Δεν είναι λίγο να είσαι .... ο φίλος του μάνατζερ!

Υ.Γ 2: Αλέκο... το νησί είναι μες την καύλα. Δεν την έχω δει πιο πράσινη και πιο ζωντανή ποτέ. Κόπιασε!

Υ.Γ 3: Σπυράκο... μην ξεχνάς... την Κυριακή βόλτα με τον Θανάση για Αγίους Θεοδώρους! 9 στο Σύνταγμα για άμεση αναχώρηση. Το ποδηλατικό πνεύμα του ψηλού θα είναι μαζί σου. Πάρε και τον Βάμβα να δει τι εστί βερίκοκο γιατί κάθεται και μου κάνει τον καμπόσο - ο μάγκας μου- που πήγε 2 φορές μέχρι τη Γλυφάδα!

Υ.Γ 4: Βάμβα... εμένα βρήκες ρε?!

Υ.Γ 5: Κωστάκη... αν είναι να έρθετε, έχω φύγει.

Υ.Γ 6: Αρχηγάρα, μην το ξεχνάς αυτό... ο Σεπτέμβρης είναι ο καλύτερος μήνας στον Άγιο.

Υ.Γ 7: Γιαννάκο... Λονδίνα, Μέγαρα, Αθήνες, Σικελίες... τι είναι αυτά μωρέ. Εδώ, στη βεράντα θα τα καταφέρουμε να τα πούμε!

Υ.Γ 8: Έχω κάνει και γαμώ τα κουμάντα για το φετινό καλοκαίρι στην Κρήτη σε όλα τα επίπεδα, εκτός από το επαγγελματικό. Είναι και ότι αυτοί οι γελοίοι δεν παίρνουν από λόγια και δεν διαθέτουν το ένστικτο για να νιώσουν ότι μιλάνε με τον Xavi των ταβερνών. Το επαγγελματικό νταραβέρι έχει ολοκληρωθεί κατά το ήμισυ. Επιτυχώς, θεωρώ. Πήραν ότι πληροφορία ήθελαν, θα επεξεργαστούν και σε 1-2 μέρες θα με πάρουν για να επιχειρήσουμε τη συμφωνία. Ελπίζω να καλύψουν τα κριτήριά μου και να επενδύσω σε διακοπές μέχρι να ξεκινήσω. Αλλιώς δεν θα έχει και πολύ νόημα το παρόν κείμενο. Όλα καλά!

Υ.Γ 9: Όσο ήμουν στο καράβι έπαιξε το παρακάτω κομμάτι στον Κινέζο ενώ δομούσα στο μυαλό μου το κείμενο που θα έγραφα για το blog. Ακούγοντας το κομμάτι σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να μη γράψω καν κείμενο και να ποστάρω μόνο το κομμάτι μιας και -για εκείνη την ώρα- περιέγραφε την κατάσταση με μεγάλη ευστοχία. Άκου: