Τελικά τα Χριστούγεννα θα έρθουν και φέτος. Η 21/12/2012 και ώρα 13:13 πέρασε. Και ο πλανήτης είναι ακόμα ζωντανός. Οι Μάγιας 'τρόλλαραν'. Τα πρώτα συνθήματα για αυτούς έχουν ξεκινήσει ήδη να κάνουν παρέλαση στα social media. Αγαπητοί Μάγιας, να ξέρετε ότι τον πλανήτη θα τον καταστρέψουμε εμείς οι ίδιοι. Είναι -ίσως- η μόνη κατάσταση που έχουμε πάρει στα χέρια μας και θα ολοκληρώσουμε την αποστολή μας με επιτυχία. Αργά ή γρήγορα. Είμαστε αποφασισμένοι για αυτό. Προς το παρόν όμως, όπως και τα προηγούμενα 2012 χρόνια, ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τα γενέθλια του θεανθρώπου. Γιατί είμαστε και καλοί, παραδοσιακοί χριστιανοί.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα Χριστούγεννα και όλες αυτές οι γιορτινές μέρες, είναι μέρες αγάπης -και καλά- και μέρες κατανάλωσης -πραγματικά-. Για την οριστική κατάρρευση των ημερών αγάπης δεν χρειάζεται και μεγάλη επιχειρηματολογία. Μία βόλτα σε έναν μποτιλιαρισμένο δρόμο -ειδικά με μαγαζιά- αυτές τις μέρες, είναι αρκετή για να καταρρίψει το μύθο. Αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο, διπλοπαρκαρίσματα, κόρνες, μπινελίκια, μανία. Η αγάπη είναι εμφανέστατη στο βλέμμα και το ύφος των συνανθρώπων. Ακόμα και σε επίπεδο πεζών μιας και είναι ημέρες για ψώνια και τα πεζοδρόμια των -εμπορικών- δρόμων είναι συνωστισμένα, αλλά όπως και να 'χει, δε γίνεται να μη σε πιάσουν τα νεύρα σου αν δεις 100 βιτρίνες και έχεις στην τσέπη σου 40 ευρώ. Το περιβάλλον μας εχει ξεχειλίσει από αγάπη.
Ημέρες κατανάλωσης. Από πολύ μικρή -κιόλας- ηλικία, σαν σωστός χριστιανός πρέπει να μάθεις ότι τα χριστούγεννα είναι η -top- περίοδος της υλικής αξίας. Βέβαια, επειδή σε πολύ μικρή ηλικία δεν μπορείς όχι να έχεις, αλλά ούτε να καταλάβεις τι είναι τα λεφτά, οι ενήλικες καλοί χριστιανοί γύρω σου, θα φροντίσουν για αυτό. Θα σου πουν ψέμματα ότι υπάρχει ένας χοντρούλης πολύ καλός κύριος με κόκκινη στολή και λευκά μούσια που τα χριστούγεννα πηγαίνει δώρα σε όλα τα παιδάκια του κόσμου καβαλώντας το έλκηθρο του. Εσύ -όπως αρμόζει σε ένα μικρό παιδί- απλά παραγγέλνεις και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο Άη Βασίλης. Από την άλλη, η τσέπη των ενήλικων καλών χριστιανών θα ματώσει για να ανταπεξέλθει στην παραγγελία του μικρού παιδιού, αλλά είναι τόσο καλός που θα κάνει το σκατό του παξιμάδι για να αφήσει το μικρό παιδί να πιστεύει σε ένα ψέμα. Αργά ή γρήγορα, ο μύθος του Άη Βασίλη καταρρέει στα μάτια των παιδιών αλλά η ...ουσία παραμένει. Το παιδί προστάζει και ο γονέας πληρώνει. Και μην γκρινιάζετε γονείς, ας αφήνατε τις μαλακίες με τους αγιοβασίληδες και να μην κακομαθαίνατε τα παιδιά σας. Μόλις τα παιδιά μεγαλώσουν λιγάκι, αποφασίζουν να δράσουν κατάλληλα για να βαδίσουν πιστά στα χνάρια του καλού χριστιανού. Πρέπει να βγάλουν λεφτά έστω και μόνοι τους, αυτές τις γιορτινές μέρες. Έτσι λοιπόν, πολλά από αυτά μπαίνουν κιόλας στο χορό της δουλειάς. Βγαίνουν να πουν τα κάλαντα! Θεωρείται ότι αυτές τις μέρες οι άνθρωποι βγάινουν να πουν τα κάλαντα για να μεταδώσουν τα χαρμόσυνα νέα της ημέρας στους υπόλοιπους καλούς χριστιανούς. Οι υπόλοιποι μπορεί να τα φιλέψουν ένα γλυκό ή ...κάνα ευρώ. Ο σκοπός των παιδιών που βγαίνουν να πουν τα κάλαντα είναι καθαρά οικονομικός, μιας και άμα τα κεράσεις κάνα κουραμπιέ, έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα παιδικό ύφος που σου λέει κατάμουτρα ότι είσαι γύφτος και ίσως αντιληφθείς μια παιδική διάθεση να σου έρθει ο κουραμπιές στα μούτρα. Υπήρξαμε παιδιά, το θυμάμαστε -μάλλον- όλοι!
Αφού περάσουν τα χρόνια, το σύστημα των καλών χριστιανών συνεχίζει την παράδοση της κατανάλωσης. Θα πάρεις δώρο χριστουγέννων από τη δουλειά σου γιατί είναι μια ιδιαίτερη περίοδος και πρέπει να έχεις κάτι παραπάνω στην τσέπη για να ξοδέψεις. Μέχρι πριν σφίξουν οι κώλοι, θα μπορούσες να πάρεις και καταναλωτικό χριστουγεννοδάνειο. Μπορεί να μην έχεις να το πληρώσεις αλλά μην ασχολείσαι με αυτό. Ζήσε τη στιγμή και μετά βλέπουμε.
Το κοινωνικό κράτος, θα φροντίσει τις ημέρες των γιορτών να είναι τα μαγαζιά ανοιχτά για περισσότερες ώρες απ' ότι συνήθως. Το κοινωνικό κράτος δε θέλει να σου στερήσει τη δυνατότητα να μην προλάβεις να ψωνίσεις. Θέλει να προλάβουν όλοι. Έτσι λοιπόν τις ημέρες που θα γίνει το τραπέζι στο σπίτι θα μπορείς να απολαύσεις φαγητό σε ποσότητες για έναν ολόκληρο λόχο παρόλο που είστε 10 άτομα. Σαν καλοί χριστιανοί, δεν υπάρχει πρόβλημα που θα πετάξουμε 2 μαύρες σακούλες φαγητά ενώ άλλοι πεινάνε. Γι' αυτό οι νέοι δεν πολυγουστάρουν αυτή την κατάσταση με τα οικογενειακά τραπέζια κι έτσι κανονίζουν με την παλιοπαρέα να βγουν έξω να διασκεδάσουν. Προς τιμήν της γέννησης του χριστού γίνεται το αποκορύφωμα της διασκέδασης όλης της χρονιάς. Φοράς τα καινούργια καλά σου ρουχαλάκια και πας να πιεις τα μπουκάλια σου με τους παλιόφιλους. Θα σου κοστίσει λίγο παραπάνω βέβαια αυτές τις μέρες αλλά τι να κάνεις, μια φορά το χρόνο έχει γενέθλια ο ιησούς. Πριν καλά καλά κοπάσει το πανηγύρι για τη γέννηση του χριστού έρχεται η πρωτοχρονιά. Θα γίνει άλλη μία από τα ίδια για έναν εξίσου σοβαρό λόγο. Τέλειωσαν οι μέρες του τρέχοντα χρόνου και πάμε για τον επόμενο. Όλοι μαζί θέλουμε να στείλουμε στα τσακίδια το χρόνο που φεύγει και να γιορτάσουμε για να μας βρει καλά ο επόμενος. Με αγάπη, υγεία, ευτυχία και 'καλά μυαλά'. Άσχετα αν την δεύτερη κιόλας μέρα είμαστε το ίδιο μίζεροι όπως πριν.
Βέβαια, στη σύγχρονη Ελλάδα του 2012 τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο. Ο καλός χριστιανός όσο περνάνε τα χρόνια στερείται όλο και περισσότερο τη δυνατότητα να γιορτάσει τη γέννηση του σωτήρα όπως αρμόζει. Οι καλοί χριστιανοί βασανίζονται από οικονομικά προβλήματα. Στην περίπτωση που είσαι από τους ...υπερτυχερούς που εργάζονται, μάλλον ο εργοδότης σου θα βάλει τα γέλια αν κάνεις λόγο για δώρο χριστουγέννων. Πολύ πολύ να σου δώσει κάτι παραπάνω από τους μισθούς που ήδη σου χρωστάει. Αν πάλι είσαι από τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα μισθοδοσίας, δεν θα ξέρεις τι να πρωτοκάνεις με τα 700 -στην καλύτερη- ευρώ που παίρνεις. Αν είσαι από τους άνεργους που φυτοζωούν με ένα μεριδιάκι από τη σύνταξη του πατέρα, δεν έχεις να περιμένεις και πολλά πολλά, μιας και ο πατέρας ο καημένος θα μετράει τα ευρώ του ένα ένα μπας και μπορέσει να βάλει λίγο πετρέλαιο να ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας τώρα που πιάσαν και τα κρύα. Από την άλλη, ίσως να πρέπει να σκεφτείς 'και μη χειρότερα' μιας και αρκετοί καλοί χριστιανοί θα περάσουν τα χριστούγεννα τους στο δρόμο.
Είναι εξόφθαλμο πλέον ότι ο έλληνας -καλός χριστιανός- δέχεται επίθεση. Στο σημείο που είναι ευάλωτος γιατί είναι απόλυτα εξαρτημένος από αυτό. Στην τσέπη. Στα λεφτά. Φέτος, θα είναι ακόμα πιο δύσκολα από πέρσυ. Προσπαθεί να κόψει έξοδα από παντού, να συγκεντρώσει όσο πιο πολλά μπορεί, για να μη στερηθεί τη βόλτα στα μαγαζιά και να νιώσει το απόλυτο συναίσθημα, μόλις αποχωρεί από το ταμείο με την τσάντα στο χέρι. Την άλλη βδομάδα βγαίνει και το iPhone 5s. Πουτάνα κοινωνία, έστω και με δόσεις ένα χρόνο, θα το αγοράσουμε. Θα κόψουμε από παντού, θα ψωνίσουμε λιγότερα ρούχα. Ίσως όχι παπούτσια. Στο μαγαζί δεν θα πιούμε 4 ποτά, 6 γύρες υποβρύχια και 10 γύρες κίτρινες. Στην επίσκεψη στο φίλο, το ουίσκι δεν θα είναι Dimple, θα είναι μια ταπεινή πέρδικα και ίσως κολλήσεις τα λεφτά με άλλον έναν για να το πάτε παρέα. Θα παίξουμε εικοσιμία με 10λεπτα. Μεταξύ μας είμαστε. Για το καζίνο? Ούτε λόγος. Περικοπές παντού. Αυτό είναι που ρίχνει τα μούτρα του έλληνα καλού χριστιανού στο πάτωμα. Δεν αντέχει να μην έχει τη δυνατότητα να ξοδέψει με μανία. Το μεγάλο ζήτημα είναι το εξής. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Δεχόμαστε πια τα νέα ερεθίσματα, τα επεξεργαζόμαστε και δίνουμε το αποτέλεσμα της κατάστασης μας. Τα οικονομικά είναι δύσκολα για την πλειοψηφία του κόσμου πλέον και όλοι προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτά. Το θέμα είναι τι θα συγκρατήσουμε από ουσία. Αν θα πάψουμε να εξαρτόμαστε από την 'πόσο γεμάτη τσέπη' ή να εξαρτόμαστε πολύ λιγότερο από αυτήν ή αν απλά θα κάνουμε υπομονή να καλυτερέψουν τα πράγματα -από μόνα τους πάντα- για να μπορέσουμε να είμαστε όπως παλιά. Θέλουμε να αλλάξουμε ή απλά θέλουμε να γίνουμε 'όπως παλιά'?
Κύριοι και κυρίες μου η κατάληξη είναι η εξής. Τον καιρό της ευημερίας και με γεμάτες τσέπες, όλοι ξέραμε να την περνάμε αρχοντικά. Σιγά το δύσκολο. Πλέον όμως, πρέπει να βρούμε τα άντερα να κοιτάξουμε την κατάσταση στα μάτια, και αν είμαστε άνθρωποι που θέλουν το ταξίδι της ζωής τους να είναι ευχάριστο, να μάθουμε να την περνάμε βασιλιάδες και με λιγότερα. Αυτό είναι το στοίχημα. Ή πολέμισε για να το κερδίσεις ή σώπασε και περίμενε 'τα πράγματα να αλλάξουν' δια μαγείας για να επιστρέψεις στο παλιό σου ψέμα.
Καλά Χριστούγεννα!
Ακούστε πως θα τα πει το δέντρο που παρακολουθεί την κατάσταση πολλά χρόνια τώρα...
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα Χριστούγεννα και όλες αυτές οι γιορτινές μέρες, είναι μέρες αγάπης -και καλά- και μέρες κατανάλωσης -πραγματικά-. Για την οριστική κατάρρευση των ημερών αγάπης δεν χρειάζεται και μεγάλη επιχειρηματολογία. Μία βόλτα σε έναν μποτιλιαρισμένο δρόμο -ειδικά με μαγαζιά- αυτές τις μέρες, είναι αρκετή για να καταρρίψει το μύθο. Αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο, διπλοπαρκαρίσματα, κόρνες, μπινελίκια, μανία. Η αγάπη είναι εμφανέστατη στο βλέμμα και το ύφος των συνανθρώπων. Ακόμα και σε επίπεδο πεζών μιας και είναι ημέρες για ψώνια και τα πεζοδρόμια των -εμπορικών- δρόμων είναι συνωστισμένα, αλλά όπως και να 'χει, δε γίνεται να μη σε πιάσουν τα νεύρα σου αν δεις 100 βιτρίνες και έχεις στην τσέπη σου 40 ευρώ. Το περιβάλλον μας εχει ξεχειλίσει από αγάπη.
Ημέρες κατανάλωσης. Από πολύ μικρή -κιόλας- ηλικία, σαν σωστός χριστιανός πρέπει να μάθεις ότι τα χριστούγεννα είναι η -top- περίοδος της υλικής αξίας. Βέβαια, επειδή σε πολύ μικρή ηλικία δεν μπορείς όχι να έχεις, αλλά ούτε να καταλάβεις τι είναι τα λεφτά, οι ενήλικες καλοί χριστιανοί γύρω σου, θα φροντίσουν για αυτό. Θα σου πουν ψέμματα ότι υπάρχει ένας χοντρούλης πολύ καλός κύριος με κόκκινη στολή και λευκά μούσια που τα χριστούγεννα πηγαίνει δώρα σε όλα τα παιδάκια του κόσμου καβαλώντας το έλκηθρο του. Εσύ -όπως αρμόζει σε ένα μικρό παιδί- απλά παραγγέλνεις και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο Άη Βασίλης. Από την άλλη, η τσέπη των ενήλικων καλών χριστιανών θα ματώσει για να ανταπεξέλθει στην παραγγελία του μικρού παιδιού, αλλά είναι τόσο καλός που θα κάνει το σκατό του παξιμάδι για να αφήσει το μικρό παιδί να πιστεύει σε ένα ψέμα. Αργά ή γρήγορα, ο μύθος του Άη Βασίλη καταρρέει στα μάτια των παιδιών αλλά η ...ουσία παραμένει. Το παιδί προστάζει και ο γονέας πληρώνει. Και μην γκρινιάζετε γονείς, ας αφήνατε τις μαλακίες με τους αγιοβασίληδες και να μην κακομαθαίνατε τα παιδιά σας. Μόλις τα παιδιά μεγαλώσουν λιγάκι, αποφασίζουν να δράσουν κατάλληλα για να βαδίσουν πιστά στα χνάρια του καλού χριστιανού. Πρέπει να βγάλουν λεφτά έστω και μόνοι τους, αυτές τις γιορτινές μέρες. Έτσι λοιπόν, πολλά από αυτά μπαίνουν κιόλας στο χορό της δουλειάς. Βγαίνουν να πουν τα κάλαντα! Θεωρείται ότι αυτές τις μέρες οι άνθρωποι βγάινουν να πουν τα κάλαντα για να μεταδώσουν τα χαρμόσυνα νέα της ημέρας στους υπόλοιπους καλούς χριστιανούς. Οι υπόλοιποι μπορεί να τα φιλέψουν ένα γλυκό ή ...κάνα ευρώ. Ο σκοπός των παιδιών που βγαίνουν να πουν τα κάλαντα είναι καθαρά οικονομικός, μιας και άμα τα κεράσεις κάνα κουραμπιέ, έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα παιδικό ύφος που σου λέει κατάμουτρα ότι είσαι γύφτος και ίσως αντιληφθείς μια παιδική διάθεση να σου έρθει ο κουραμπιές στα μούτρα. Υπήρξαμε παιδιά, το θυμάμαστε -μάλλον- όλοι!
Αφού περάσουν τα χρόνια, το σύστημα των καλών χριστιανών συνεχίζει την παράδοση της κατανάλωσης. Θα πάρεις δώρο χριστουγέννων από τη δουλειά σου γιατί είναι μια ιδιαίτερη περίοδος και πρέπει να έχεις κάτι παραπάνω στην τσέπη για να ξοδέψεις. Μέχρι πριν σφίξουν οι κώλοι, θα μπορούσες να πάρεις και καταναλωτικό χριστουγεννοδάνειο. Μπορεί να μην έχεις να το πληρώσεις αλλά μην ασχολείσαι με αυτό. Ζήσε τη στιγμή και μετά βλέπουμε.
Το κοινωνικό κράτος, θα φροντίσει τις ημέρες των γιορτών να είναι τα μαγαζιά ανοιχτά για περισσότερες ώρες απ' ότι συνήθως. Το κοινωνικό κράτος δε θέλει να σου στερήσει τη δυνατότητα να μην προλάβεις να ψωνίσεις. Θέλει να προλάβουν όλοι. Έτσι λοιπόν τις ημέρες που θα γίνει το τραπέζι στο σπίτι θα μπορείς να απολαύσεις φαγητό σε ποσότητες για έναν ολόκληρο λόχο παρόλο που είστε 10 άτομα. Σαν καλοί χριστιανοί, δεν υπάρχει πρόβλημα που θα πετάξουμε 2 μαύρες σακούλες φαγητά ενώ άλλοι πεινάνε. Γι' αυτό οι νέοι δεν πολυγουστάρουν αυτή την κατάσταση με τα οικογενειακά τραπέζια κι έτσι κανονίζουν με την παλιοπαρέα να βγουν έξω να διασκεδάσουν. Προς τιμήν της γέννησης του χριστού γίνεται το αποκορύφωμα της διασκέδασης όλης της χρονιάς. Φοράς τα καινούργια καλά σου ρουχαλάκια και πας να πιεις τα μπουκάλια σου με τους παλιόφιλους. Θα σου κοστίσει λίγο παραπάνω βέβαια αυτές τις μέρες αλλά τι να κάνεις, μια φορά το χρόνο έχει γενέθλια ο ιησούς. Πριν καλά καλά κοπάσει το πανηγύρι για τη γέννηση του χριστού έρχεται η πρωτοχρονιά. Θα γίνει άλλη μία από τα ίδια για έναν εξίσου σοβαρό λόγο. Τέλειωσαν οι μέρες του τρέχοντα χρόνου και πάμε για τον επόμενο. Όλοι μαζί θέλουμε να στείλουμε στα τσακίδια το χρόνο που φεύγει και να γιορτάσουμε για να μας βρει καλά ο επόμενος. Με αγάπη, υγεία, ευτυχία και 'καλά μυαλά'. Άσχετα αν την δεύτερη κιόλας μέρα είμαστε το ίδιο μίζεροι όπως πριν.
Βέβαια, στη σύγχρονη Ελλάδα του 2012 τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο. Ο καλός χριστιανός όσο περνάνε τα χρόνια στερείται όλο και περισσότερο τη δυνατότητα να γιορτάσει τη γέννηση του σωτήρα όπως αρμόζει. Οι καλοί χριστιανοί βασανίζονται από οικονομικά προβλήματα. Στην περίπτωση που είσαι από τους ...υπερτυχερούς που εργάζονται, μάλλον ο εργοδότης σου θα βάλει τα γέλια αν κάνεις λόγο για δώρο χριστουγέννων. Πολύ πολύ να σου δώσει κάτι παραπάνω από τους μισθούς που ήδη σου χρωστάει. Αν πάλι είσαι από τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα μισθοδοσίας, δεν θα ξέρεις τι να πρωτοκάνεις με τα 700 -στην καλύτερη- ευρώ που παίρνεις. Αν είσαι από τους άνεργους που φυτοζωούν με ένα μεριδιάκι από τη σύνταξη του πατέρα, δεν έχεις να περιμένεις και πολλά πολλά, μιας και ο πατέρας ο καημένος θα μετράει τα ευρώ του ένα ένα μπας και μπορέσει να βάλει λίγο πετρέλαιο να ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας τώρα που πιάσαν και τα κρύα. Από την άλλη, ίσως να πρέπει να σκεφτείς 'και μη χειρότερα' μιας και αρκετοί καλοί χριστιανοί θα περάσουν τα χριστούγεννα τους στο δρόμο.
Είναι εξόφθαλμο πλέον ότι ο έλληνας -καλός χριστιανός- δέχεται επίθεση. Στο σημείο που είναι ευάλωτος γιατί είναι απόλυτα εξαρτημένος από αυτό. Στην τσέπη. Στα λεφτά. Φέτος, θα είναι ακόμα πιο δύσκολα από πέρσυ. Προσπαθεί να κόψει έξοδα από παντού, να συγκεντρώσει όσο πιο πολλά μπορεί, για να μη στερηθεί τη βόλτα στα μαγαζιά και να νιώσει το απόλυτο συναίσθημα, μόλις αποχωρεί από το ταμείο με την τσάντα στο χέρι. Την άλλη βδομάδα βγαίνει και το iPhone 5s. Πουτάνα κοινωνία, έστω και με δόσεις ένα χρόνο, θα το αγοράσουμε. Θα κόψουμε από παντού, θα ψωνίσουμε λιγότερα ρούχα. Ίσως όχι παπούτσια. Στο μαγαζί δεν θα πιούμε 4 ποτά, 6 γύρες υποβρύχια και 10 γύρες κίτρινες. Στην επίσκεψη στο φίλο, το ουίσκι δεν θα είναι Dimple, θα είναι μια ταπεινή πέρδικα και ίσως κολλήσεις τα λεφτά με άλλον έναν για να το πάτε παρέα. Θα παίξουμε εικοσιμία με 10λεπτα. Μεταξύ μας είμαστε. Για το καζίνο? Ούτε λόγος. Περικοπές παντού. Αυτό είναι που ρίχνει τα μούτρα του έλληνα καλού χριστιανού στο πάτωμα. Δεν αντέχει να μην έχει τη δυνατότητα να ξοδέψει με μανία. Το μεγάλο ζήτημα είναι το εξής. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Δεχόμαστε πια τα νέα ερεθίσματα, τα επεξεργαζόμαστε και δίνουμε το αποτέλεσμα της κατάστασης μας. Τα οικονομικά είναι δύσκολα για την πλειοψηφία του κόσμου πλέον και όλοι προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτά. Το θέμα είναι τι θα συγκρατήσουμε από ουσία. Αν θα πάψουμε να εξαρτόμαστε από την 'πόσο γεμάτη τσέπη' ή να εξαρτόμαστε πολύ λιγότερο από αυτήν ή αν απλά θα κάνουμε υπομονή να καλυτερέψουν τα πράγματα -από μόνα τους πάντα- για να μπορέσουμε να είμαστε όπως παλιά. Θέλουμε να αλλάξουμε ή απλά θέλουμε να γίνουμε 'όπως παλιά'?
Κύριοι και κυρίες μου η κατάληξη είναι η εξής. Τον καιρό της ευημερίας και με γεμάτες τσέπες, όλοι ξέραμε να την περνάμε αρχοντικά. Σιγά το δύσκολο. Πλέον όμως, πρέπει να βρούμε τα άντερα να κοιτάξουμε την κατάσταση στα μάτια, και αν είμαστε άνθρωποι που θέλουν το ταξίδι της ζωής τους να είναι ευχάριστο, να μάθουμε να την περνάμε βασιλιάδες και με λιγότερα. Αυτό είναι το στοίχημα. Ή πολέμισε για να το κερδίσεις ή σώπασε και περίμενε 'τα πράγματα να αλλάξουν' δια μαγείας για να επιστρέψεις στο παλιό σου ψέμα.
Καλά Χριστούγεννα!
Ακούστε πως θα τα πει το δέντρο που παρακολουθεί την κατάσταση πολλά χρόνια τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου