Day off και ήλιος, ευκαιρία για βόλτα

  Μπήκε ο Δεκέβρης. Καλό μήνα να έχουμε. Τελευταίος για το 2012 ...ίσως και τελευταίος για πάντα. Στις 21 θα το μάθουμε! Ο μήνας του μικρού Αλέξη, των γενεθλιών του Χριστού και των 'γιορτών', ο μήνας του 'πάει ο παλιός ο χρόνος', ο μήνας που ο Έλληνας στολίζει τη μιζέρια του με λαμπάκια στα μπαλκόνια. Πριν κάποιες μέρες είχα ένα ρεπό και για καλή μου τύχη το -σχετικά- πρωί που ξύπνησα, με μεγάλη έκπληξη είδα πως πρόκειται για μια ηλιόλουστη μέρα. Τα τελευταία 2-3 χρόνια, νοσταλγώ τον ήλιο πολύ γρήγορα. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, το οικόπεδο που λούζεται από ήλιο τα 2/3 του χρόνου, ίσως και παραπάνω. Παρόλα αυτά, οι τελευταίες εβδομάδες συνεφιάς, υγρασίας, βροχής μου είχαν προκαλέσει μια νοσταλγία. Σαν να είχαν περάσει 2 μήνες από την τελευταία φορά που πήρα το ποδήλατο μου και βγήκα έξω να ευχαριστηθώ την ημέρα. Κι όμως ήταν μόλις λίγες ημέρες.
  Οι βασικοί ...συνποδηλάτες μου, ήξερα ότι δεν θα μπορούν να ακολουθήσουν. Ο κοντούλης είναι φαντάρο, ο Αλέκος Best τραυματίστηκε -πάλι- στη μπάλα, ο Χρήστος δουλεύει τα πρωινά. Εγώ δεν μπορώ να κάτσω μέσα με τέτοια μέρα, όμως. Σκέφτομαι λίγο το δρομολόγιο και τα χιλιόμετρα που πρόκειται να καταπιώ. Δεν αργώ να καταλήξω. Δεν είναι δυνατόν να μη βρεθώ κοντά στη θάλασσα. Θα κάνω μια παρένθεση περνώντας από κέντρο, έτσι για να κόψω κίνηση και γιατί θέλω να αγοράσω ένα αξεσουάρ για την 'Νταλίκα'. Παίρνω μαζί μου την ψηφιακή γιατί ένιωθα σαν να πήγαινα ανοιξιάτικη εκδρομή. Ακουστικά στ' αυτιά, βιβλίο και κατάλληλος εξοπλισμός στην τσάντα και πάμε..

 Πάρκο Θησείου... είναι σαν να μπαίνει η άνοιξη!!

 Τα αθάνατα graffities που δίνουν χρώμα στα τσιμέντα των κτιρίων στο Γκάζι

 Can we?

 Ερημιές στον πεζόδρομο. Καθημερινή βλέπεις. Στο βάθος ο Λυκαβητός στέκεται αγέρωχος. Το παπί δικαβαλιά δίνει ένα ακόμα πιο Ελληνικό στοιχείο στην φωτογραφία.

 Μοναστηράκι πλατεία. Δεν σταματάει ποτέ . Ο Παρθενώνας σύριζα με τον ορίζοντα κάνει το τοπίο ομορφότερο.

Δημαρχείο Αθηνών. Με τα πανό της κατάληψης κρεμασμένα έδειχνε πιο ωραία...

 Πεζόδρομος Μοναστηράκι. Η Αρχαία Αγορά και ο Παρθενώνας λιάζονται..

 Για αρχή μου τα χαλάει ο ξερόλας ποδηλατάς στο Μοναστηράκι. Όταν ο πωλητής νομίζει ότι τα ξέρει όλα και παράλληλα νομίζει ότι ο πελάτης ανακάλυψε το ποδήλατο το 2012, η κατάσταση ξεφεύγει. Βέβαια, όλο και περισσότεροι καβαλάνε πλέον ποδήλατα άρα μπορεί να του συμβαίνει πολύ συχνά αυτός να προστάζει και ο πελάτης να ψωνίζει. Αλλά δεν είναι και για όλους έτσι. (Σπυράκο το νιώθεις, έτσι?). Στη συνέχεια πάει να μου τα χαλάσει λίγο και ο καιρός. Είναι μόνο ένα σύνεφο όμως. Θα περάσει.

 Δεν κυκλοφορεί ψυχή στον πεζόδρομο... πάμε για παραλία.

 Χιλιοπεταλιασμένο παρκάκι Καλλιθεά - Μοσχάτο. Ευρώπη...

 Νοτιο-ανατολική Ευρώπη για την ακρίβεια γιατί έχουμε και τον ήλιο σύντροφο!

 Πλάνο κάμερας από τη θέση του οδηγού..

 Φτάσαμε στη θάλασσα... Στο βάθος το Μικρολίμανο, η Καστέλα και η Πεϊραική πνίγονται στη συνεφιά..

 Πάρκο Νερού. Ο αγαπημένος συναυλιακός χώρος του Σπυράκου. Δεν έχω δει ποτέ live εκεί, αλλά μου φαίνεται πως έχει δίκιο!

Θωρηκτό Αβέρωφ. Ή αλλιώς.. χώρος δεξιώσεων του Πολεμικού Ναυτικού με πουτάνες -και τα συναφή- 

 Είσοδος Μαρίνας Φλοίσβου. Έχουν γίνει όλες οι δυνατές προσπάθειες για να μην περνάνε από πουθενά τα ποδήλατα. Αν περνάς απλά για τη βόλτα -προφανώς- είσαι ανεπιθύμητος εκεί. Εδώ θέλουμε ή αυτοκίνητα ανθρώπων που έχουν κότερα ή προσφέρουμε parking αποκλειστικά σε καταναλωτές που θα έρθουν να ξοδέψουν στα μαγαζιά. Οι υπόλοιποι δρόμο. Άντε να γίνει και η ανάπλαση του αεροδρομίου στο Ελληνικό να γουστάρουμε...

 Εκτός και αν τα πράγματα γίνουν έτσι...

 Αυτή τη φωτογραφία πρέπει να την έχω βγάλει δεκάδες φορές. Ελπίζω να την βγάλω πολλές ακόμα!

 Τα κορίτσια απολαμβάνουν τον ήλιο και το ..απέραντο γαλάζιο από την άκρη του λεκανοπεδίου

 California φάση..!

 Κάπου εδώ αισθάνθηκα λίγο πιο χαζός από αυτούς τους ανθρώπους. Θα μπορούσα να είχα πάρει μαζί μου μαγιό!

 Κανένα σχόλιο.

 Η πόρτα που οδηγεί από το πάρκο του Αγ. Κοσμά στην δημόσια -πλέον- παραλία του Ελληνικού, είναι και πάλι κλειδωμένη. Οι πεζοί βγάλανε την άκρη τους με ένα σπασμένο κάγκελο. Για τους ποδηλάτες μεταβολή και δρόμο!!!

 Δεν πειράζει όμως. Θα χαζέψω ηλιοβασίλεμα και τον χομπίστα ψαρά στην προηγούμενη παραλία. 

Ακριβώς!

 Ο ήλιος ετοιμάζεται να την κάνει για σήμερα. Συνεφιές, άπειρα σχέδια, πολλά χρώματα. Η Νταλίκα είναι το μέσο που με μεταφέρει στην όμορφη πλευρά της 'φάσης'. Ξεκινάμε για πίσω σιγά σιγά.

 Πανσέληνος απόψε. Η νύχτα θα είναι υπέροχη.

 Τα πρώτα φώτα άναψαν στο Φάληρο. Τα σύνεφα δίνουν μια εντύπωση σαν να έχει πάρει φωτιά το λιμάνι του Πειραιά πίσω από το λόφο...

  Πορεία προς το σπίτι. Το βράδυ έχουμε βάρδια. Τουλάχιστον προσπάθησα και σήμερα να ζήσω. Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα!

Υ.Γ: Για τις ηλιόλουστες μέρες!!